Krotki opis techniczny i wskazowki o uzytkowanju. Przeciwlotniczy zestaw pakietowy 2K12M

Теги: broń rakiety

Год: 1975

Похожие

Opis techniczny Zestaw rakietowy 9K79

Zestaw rakietowy 9K79. Opis techniczny

Opis i uzytkowanie Przenosny zestaw przeciwpancerny 9K11

Kierowany pocisk 9M17P. Opis techniczny i eksploatacja

Текст

MINISTERSTWO O BRONY NARODOWEJ
SZEFOSTWO SŁUŻBY UZBROJENIA I ELEKTRONIKI
JAWNE.
Uzbr. 1681/74
PRZECIWLOTNICZY ZESTAW RAKIETOWY 2K12M
Krótki opis techniczny
i wskazówki o użytkowaniu
WYDAWNICTWO MINISTERSTWA OBRONY NARODOWEJ
19 7 5
Warszawa, dnia 15 października 1974 r.
5(ARZĄDZENIENR 150/Uzbr.
Zatwierdzani' i z dniem 1 stycznia 1975 r. wprowadzam do użytku
instrukcję „Przeciwlotniczy zestaw rakietowy 2K12M. Krótki opis tech-
niczny 1 wskazówki o użytkowaniu".
SZEF SŁUŻBY UZBROJENIA I ELEKTRONIKI
gen. bryg, mgr inż. Włodzimierz SEWERYŃSK1
2
ARKUSZ POPRAWEK
do wydawnictwa Uzbr. 1681/74
Str. Wiersz od góry|od dołu Jest Winno być
7 7 — naddżwiękowymi i ponaddżwięk owymi poddżwiękowymi naddżwiękowymi
1? — 3 zasilaniem zewnętrznego zasilaniem z zewnętrzne- go
17 8 — transportem transporterem
18 — 8 SNR; operator SNR operator
19 — 3 Listyki Listki
20 — 6 — 1S61M1 jest przeznaczo- ne do:
27 — 12 prowadnicą; prowadnicami;
— 6 prowadnicą prowadnicami
29 2 — połączone zespołem połączone z zespołem
35 8 — wysokiej wielkiej
38 — 1 prowadnicach prowadnicy
43 19 — dźwigu żurawia
48 7 — rakiety) rakiety (podczas napra- wy rakiety)
3 — UZA UAZ
50 — 3 jest służy
65 — 13 wykreślić 6 wierszy
67 — 15 prędkości prędkość
68 20 — SNS SNR
70 — 22 wyłączającej wykluczającej
71 — 21 dźwignię dźwignią
— 17 Spoziomowania i przygo- towania Spoziomowanie i przygo- towanie
73 9 — Jakkolwiek J akiegokolwiek
75 — 12 automatyczne"; autonomiczne";
78 2 — D D
— 6 sprawdzonej sprawdzanej
79 — 14 SURN W STREFIE SURN CEL W STREFIE
— 10 NAPRAW. NAPROW.
80 10 — — określać — określić
— 5 nastwić nastawić
88 19 — przedstała przedostała
— 17 na pod
92 — 13 go je
96 — 9 Użytkowanie Użytkowanie — Część I
96 — 3 — Uzbr. 1713/74
— 9 — 6a
— 9 — .... — Część II. Instruk- cja o zastosowaniu ze- stawu części zamien- nych (ZCzZ)
— 3 — Uzbr. 1714/74
TREŚĆ
str.
Wstęp................................................................... 5
Rozdział 1 — Wiadomości ogólne.......................................... 7
1.1. Przeznaczenie zestawu........................................... 7
1.2. Skład zestawu................................................... 7
1.3. Przepisy bhp podczas pracy środków zestawu...................... 8
1.4. Maskowanie radioelektroniczne zestawu........................... 9
1.5. Zasada działania środków bojowych zestawu....................... 9
1.6. Podstawowe dane taktyczno-techniczne zestawu....................12
Rozdział 2 — Krótkie wiadomości o środkach bojowych zestawu . 14
. 2.1. Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i naprowadzania
SURN 1S91M1........................................................14
2.2. Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1...................^3
2.3. Przeciwlotnicza rakieta kierowana 3M9M (3M9)....................3£
2.4. Kabina odbioru współrzędnych KPC 9S417..........................39
Rozdział 3 — Techniczne środki zestawu..................................41
3.1. Samochód transportowo-załadowczy 2T7M...........................41
3.2. Stacja kontrolno-naprawcza KIS-2W7 (w zestawie KIS-2W7K
i KIS-2W7R)...........................................................43
3.3. Zestaw obsługiwania technicznego MTO 9W88M1 ..... 44
3.4. Wyposażenie stanowiska technologicznego 2W6M....................47
Rozdział 4 — Rozmieszczenie zestawu na stanowisku . . . . 57
4.1. Wymagania dla stanowiska ogniowego..............................57
4.2. Rozwinięcie na stanowisku i orientowanie........................57
4.3. Przygotowanie baterii do pracy..................................60
Rozdział 5 — Praca bojowa...............................• . 61
5.1. Rodzaje pracy baterii...........................................61
5.2. Rodzaje dowodzenia środkami bojowymi zestawu....................64
5.3. Właściwości pracy baterii w różnych warunkach...................66
3
Rozdział 6 — Obsługiwanie techniczne..................................73
6.1. Rodzaje i okresowość obsługiwań technicznych...................73
6.2. Sprawdzanie kompleksowe........................................74
6.3. Sprawdzenie stanu technicznego zestawu.........................81
Rozdział 7 — Użytkowanie rakiet w wojskach............................84
7.1. Dostarczanie rakiet do wojsk...................................84
7.2. Przechowywanie rakiet..........................................84
7.3. Prace profilaktyczne przeprowadzane przy rakietach w rakieto-
wych jednostkach przeciwlotniczych.................................85
Rozdział 8 — Przechowywanie...........................................86
8.1. Rodzaje przechowywania........................................86
8.2. Przechowywanie krótkotrwałe..................................86-
8.3. Przechowywanie i konserwacja do jednego miesiąca .... 86
8.4. Przechowywanie i konserwacja do sześciu miesięcy .... 87
8.5. Przechowywanie długotrwałe.....................................89
8.6. Odkonserwowywanie..............................................90
Rozdział 9 — Przewożenie..............................................93
9.1. Przygotowanie do przewożenia i zwijanie.......................92
9.2. Przewożenie drogami...........................................93
9.3. Pokonywanie terenu skażonego i dezaktywacja...................94
9.4. Przewożenie koleją i transportem wodnym.......................95
Załącznik:
Wykaz wydawnictw dotyczących zestawu 2K12M.........................96
4
WSTĘP
Niniejsza instrukcja ma na celu ogólne zapoznanie z urządzeniami, za-
sadą pracy i użytkowaniem zestawu 2K12M.
Rozdziały 1-1-3 zawierają opis techniczny zestawu, a rozdziały
4 4-9 •— wskazówki o jego użytkowaniu.
W instrukcji zastosowano następujące skróty nazw urządzeń i środ-
ków zestawu 2K12M.
Skrót Pełna nazwa
•w instrukcji adaptowanej w instrukcji oryginalnej
WKU BKy Złącze obrotowe
WPU-44 Bny-44 Monitor
KIS KUC Stacja kontrolno-naprawcza 2W7K, 2W7R
KIPS Kunc Ruchoma stacja kontrolno-pomiaro- wa 2W8M1
KPC Knii; Kabina odbioru współrzędnych KPC 9S417
PĄZ HA3 Zabezpieczenie przeciwatomowe
MZW nHM Mechanizm zabezpieczająco-wyko- nawczy
PChZ nx3 Zabezpieczenie przeciwchemiczne
RGS PIC Radiolokacyjna głowica samonapro- wadzania 1S64M (1S64)
RZ PB Radiozapalnik 3E27M
RSzczBM 1 piubmi Tablica rozdzielcza zasilania SPU
SURN cypH Zestaw stacji radiolokacyjnych wy- krywania i naprowadzania SURN 1S91M1
5
Skrót Pełna nazwa
rw instrukcji adaptowanej rw instrukcji oryginalnej
SPU RSWP . SNR SRP TES SEP STZ ST TOW TPKU CU cny cnu CH cpn CJJII eon T3M TM TOB TUKy ny Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1 Radiolokacyjna stacja wstępnego po- szukiwania 1S11M1 Radiolokacyjna stacja naprowadza- nia rakiet 1S31M1 Przelicznik 1A18M1 Tłumienie ech stałych Układ zasilania elektrycznego Samochód transportowo załadowczy 2T7M Samochód transportowy 9T22B Wizjer telewizyjno-optyczny Peryskop obserwacyjny Współrzędne wskazywanego celu
Niniejszą instrukcję przetłumaczono z instrukcji oryginalnej pt. „Woj-
skowoj zeńitnyj rakietnyj kompleks 2K12M techniczeskoje opisanije
i ukazanija po eksploatacji" GS1.640.001.TO.S.
6
Rozdział 1
WIADOMOŚCI OGÓLNE
1.1. PRZEZNACZENIE ZESTAWU
Przeciwlotniczy zestaw rakietowy 2K12M jest przeznaczony do
obrony przeciwlotniczej wojsk i obiektów tyłowych przed samolo-
tami nieprzyjaciela lecącymi na małych j średnich wysokościach
z prędkościami naddżwiękowymi i ponaddzwiękowymi.
1.2. SKŁAD ZESTAWU
Zestaw składa się ze środków bojowych i technicznych.
Środki bojowe:
— • zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i naprowadzania
SURN 1S91M1 — rys. 4, 5:
— wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1 — rys. 7, 8;
— przeciwlotnicza rakieta kierowana 3M9M (3M9) — rys. 9, 10.
Środki techniczne:
— samochód transport o wo-załadowczy 2T7M — rys. 12,, 13;
— zestaw obsługiwania technicznego MTO 9W88M1 — rys. 14,, 19;
— stacja kontrolno-naprawcza KIŚ 2W7K — rys. 15;
— stacja kontrolno-naprawcza KIS 2W7R — rys. 16;
— stacja kontrolno-pomiarowa KIPS 2W8E — rys. 18;
— samochód transportowy 9T22B — rys. 20, 21, 22;
— zestaw części zamiennych i przyrządów MS-1746K — rys. 28;
— dźwig samochodowy 5 t (9T31M) lub inny równorzędny pro-
dukcji krajowej — rys. 27;
— zestaw wyposażenia technologicznego nr 1 MS-1760M —
rys. 25;
— zestaw wyposażenia technologicznego nr 2 MS-1761M —
rys. 26;
— sprężarka powietrza UKS-400 — rys. 24;
7
— wózki technologiczne do przewożenia rakiet W-7920-00 z ze-
społami nr 1 i nr 2;
— samochód UAZ-469;
— dystrybutor powietrza 9G22M1 — rys. 23;
— komplet aparatury i wyposażenia 9W823M1 (przewidziany
wyłącznie w bazach i składnicach mających na długotrwałym prze-
chowywaniu zestawy 2K12M).
/ Środki bojowe: zestaw SURN 1S91M1, wyrzutnie SPU 2P25M1,
rakiety 3M9M (3M9) wchodzą etatowo w skład baterii.
Stacja kontrolno-naprawcza KIS 2W7K, 2W7R i wyposażenie sta-
nowiska technologicznego są przeznaczone do obsługiwania bojo-
wych środków zestawu.
Zestaw SURN 1S91M1 i wyrzutnię SPU 2P25M1 zamontowano na
specjalnych opancerzonych transporterach gąsienicowych typów
„568M1" i „578M1”.
Środki techniczne zestawu są wyposażone w trójosiowe samo-
chody terenowe.
1.3. PRZEPISY BHP PODCZAS PRACY ŚRODKÓW ZESTAWU
Do pracy przy zestawie dopuszcza się tylko dobrze wyszkolone
i znające przepisy bhp obsługi.
Na stanowisku ogniowym środki bojowe zestawu należy rozwi-
jać w odległości co najmniej 200 m od linii wysokiego napięcia.
Wszystkie prace przy zestawie stacji radiolokacyjnych SURN
i wyrzutni rakiet przeciwlotniczych SPU przeprowadzać po uprzed-
nim wyłączeniu zawieszenia i włączeniu hamulca górnego.
Przed włączeniem środków bojowych należy sprawdzić, czy
wszystkie elementy regulacyjne, zabezpieczające i ustalające są
ustawione w położeniach wyjściowych.
Kadłuby urządzeń elektrycznych, powłoki metalowe i podstawy
powinny być poprawnie uziemione.
Obsłudze zabrania się:
— przeprowadzania sprawdzenia przygotowania bojowego ob-
sługi z wykorzystaniem uzbrojonych rakiet bojowych. Sprawdzać
tylko z zastosowaniem imitatora pokładowego;
— opuszczania miejsc pracy bojowej i przed upływem 30 min.
przebywania na terenie rozwinięcia zestawu w przypadku, gdy
z jakichkolwiek przyczyn po komendzie START nie nastąpiło zejś-
cie rakiety z wyrzutni.
W pozostałych przypadkach przestrzegać zasad zachowania bez-
pieczeństwa w sposób podany w instrukcjach o użytkowaniu od-
powiednich środków zestawu.
8
1.4, MASKOWANIE RADIOELEKTRONICZNE ZESTAWU
Maskowanie radioelektroniczne promieniowania energii przez
środki zestawu powinno być przestrzegane zgodnie z instrukcjami
obowiązującymi w wojskach.
1.5. ZASADA DZIAŁANIA ŚRODKÓW BOJOWYCH ZESTAWU
Schemat rozmieszczenia baterii jest przedstawiony na rys. 1,
a uproszczony schemat funkcjonalny zestawu na rys. 2.
Baterię ogniową w składzie jednego zestawu stacji radioloka-
cyjnej SURN i czterech wyrzutni rakiet przeciwlotniczych SPU
rozmieszcza się na stanowisku ogniowym. Jednocześnie rozwija
się zestaw stacji radiolokacyjnych SURN i wyrzutni rakiet prze-
ciwlotniczych SPU z położenia marszowego do bojowego i prze-
prowadza orientowanie wzajemne. Orientowanie wzajemne SURN
i SPU (dowiązanie do jednego układu współrzędnych) przeprowa-
dza się za pomocą etatowych przyrządów optycznych (sposób pod-
stawowy) lub za pomocą aparatury nawigacyjnej KWADRAT
(sposób pomocniczy).
W przypadku scentralizowanego dowodzenia ogniem baterii
z nadrzędnego SD sprzęga się SURN kablami z kabiną odbioru
współrzędnych KPC 9S417 zestawu K-l i orientuje za pomocą bu-
soli znajdującej się w kabinie odbioru współrzędnych KPC.
Pracę bojową baterii ogniowej prowadzi się w sposób nastę-
pujący.
Zestaw stacji radiolokacyjnych SURN prowadzi obserwację
okrężną przestrzeni powietrznej, rozpozna je wykryte cele, wybiera
cel do zniszczenia, przechwytuje cel i śledzi go. Podczas śledze-
nia celu jest wysyłany z zestawu stacji radiolokacyjnych SURN
sygnał wielkiej częstotliwości promieniowania ciągłego, przezna-
czony do samonaprowadzania na niego rakiet 3M9M (3M9).
Bieżące współrzędne celu i komendy dowodzenia są przesyłane
z zestawu SURN do wyrzutni SPU za pomocą aparatury łączności
synchronicznej i wzajemnego orientowania, wchodzącej w skład
SURN i SPU, i przekazywane do przeliczników wyrzutni.
Przeliczniki — odpowiednio do bieżących współrzędnych celu —
obliczają parametry startu. Według sygnałów przelicznika zespół
obrotowo-wahliwy wyrzutni wraz z rakietami nakierowuje się na
kierunek startu, a antehy radiolokacyjnej głowicy samonaprowa-
dzania RGS rakiet nakierowują się na cel.
Po upływie 4 s od chwili wejścia celu w strefę startu przelicznik
przekazuje sygnały do RGS rakiet na przechwycenie celu, a do ze-
stawu SURN — sygnał pozwolenia startu rakiet (CEL W STREFIE).
9
o
Rys. 1. Rozmieszczenie zestawu 2K12M w składzie pułku
o. Punkt wuprfeazenici
Rys. 2. Uproszczony schemat funkcjonalny baterii rakiet przeciwlotniczych
Start rakiet powoduje dowódca zestawu SURN przez naciśnięcie
przycisku na pulpicie dowódcy. Komendę START przekazuje
z SURN do SPU aparatura łączności synchronicznej.
Po przejściu komendy START do SPU następuje automatyczny
start rakiety.
Rakieta leci do punktu wyprzedzenia spotkania z celem wg me-
tody nawigacji proporcjonalnej zapewniającej dużą dokładność
i małe przeciążenia rakiety podczas naprowadzania na cel.
Podczas lotu celu zmieniają się jego współrzędne i RGS przeka-
zuje do pilota automatycznego sygnały sterowania, wg których
pilot automatyczny steruje ruchomym skrzydłem rakiety w taki
sposób, że wektor prędkości rakiety jest w dowolnym momencie
skierowany w chwilowy punkt wyprzedzenia. Linia rakieta—cel
pozostaje przy tym równoległa do utworzonej poprzednio.
W odległości równej 0,6 odległości wyprzedzenia przychodzi
komenda zdalnego uruchomienia radiozapalnika, a przy zbliżaniu
się do celu RGS wysyła do radiozapalnika RZ komendę ZWIĘK-
SZENIE CZUŁOŚCI RADIOZAPALNIKA. Kiedy cel znajdzie się
w strefie ognia, zadziała radiozapalnik RZ, następuje wybuch 'gło-
wicy bojowej rakiety i zniszczenia celu przez odłamki.
1.6. PODTAWOWE DANE TAKTYCZNO-TECHNICZŃE ZESTAWU
Czas rozwijania elementów bojowych zestawu z położenia mar-
szowego do bojowego — do 7 min.
Czas zwijania elementów bojowych zestawu bez nakładania po-
krowców — do 5 min.
Warunki pracy: niezależne od pory roku, dnia, warunków atmos-
ferycznych, w granicach temperatur od —40°Ć do +50°C przy
wilgotności względnej w granicach 954-98% (w temperaturze
+20°C4-25°C) i przy wietrze do 20 m/s.
Dopuszczalne przechylenie zestawu SURN i wyrzutni SPU (na
stanowisku) ± 3°30'.
Dopuszczalne przechylenie SURN w stosunku do SPU — do 4°.
Zestaw SURN 1S91M1 może pracować, jeżeli jego kąty zakrycia
nie przekraczają 4'.
Urządzenie 1S61M1 zapewnia łączność przewodową lub radiową
na odległości co najmniej 500 m.
Dokładność wzajemnego orientowania zestawu SURN 1S91M1
i wyrzutni SPU 2P25M1 w kątach ±2° i bazie — do 5%.
Zestaw może pracować do wysokości 1000 m nad poziomem mo-
rza z zasilaniem z silnika turbinowego i do wysokości 3000 m nad
poziomem morza z zasilaniem zewnętrznego źródła zasilania.
Łączność zestawu z nadrzędnym dowódcą i bronionymi obiekta-
mi zapewnia radiostacja R-123M.
12
Radiostacje R-123M znajdują się na SURN i SPU i zapewniają
łączność (w przypadku zastosowania 4-metrowych anten dipolo-
wych) w dowolnej porze roku i dnia zarówno w czasie postoju,
jak i podczas marszu w terenie o średnich pochyleniach. Zapew-
nia ona prawidłową dwukierunkową łączność radiotelefoniczną za-
równo między zestawem SURN i wyrzutniami, jak i z oddalonymi
radiostacjami tego samego typu na odległościach:
— co najmniej 20 km — z wyłączonym filtrem przeciwszu-
mowym:
— co najmniej 13 km — z włączonym -filtrem przeciwszu-
mowym.
W sektorze zasłoniętym przez kolumnę antenową SURN (pod-
czas pracy na postoju w położeniu rozwiniętym) zasięg łączności
z SD zmniejsza się o 30%.
Uwaga. Podczas pracy zestawu SURN 1S91M1 praca radio-
stacji R-123M w paśmie 25-4-35 MHz jest niedozwolona.
Prędkość jazdy środków bojowych zestawu:
— po drogach bitych o dobrej nawierzchni — do 50 km/h:
— po drogach polnych o średniej jakości -- do 25 km/h.
Tempo prowadzenia ognia do jednego celu:
— z jednej wyrzutni w dowolnym odstępie czasu, lecz nie mniej-
szym niż 6 sek;
— z różnych wyrzutni w dowolnym odstępie czasu w tym rów-
nież salwą.
Jednostka ognia rakiet dla baterii ogniowej stanowi:
— na wyrzutniach — 12 rakiet;
— na każdym STZ — 3 rakiety.
Ogień można prowadzić do zbliżających się celów z dowolnej
wyrzutni nie będącej w strefie zakazu startu w sektorze ± 100°
(z wyłączeniem wycinka sektora ±5°) względem kierunku na cel.
Uwaga. W zestawie 2K12M dopuszczalna jest zamiana urzą-
dzenia 1S91M1 na 1S91, 2P25M1 na 2P25, 3M9M na 3M9. Po wszy-
stkich zamianach strefy porażenia będą odpowiadać strefom po-
danym w GS1.640.001 F/SS dla urządzenia 3M9.
13
Rozdział 2
KRÓTKIE WIADOMOŚCI O ŚRODKACH BOJOWYCH ZESTAWU
2.1. ZESTAW STACJI RADIOLOKACYJNYCH WYKRYWANIA
I NAPROWADZANIA SURN 1S91M1
Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i naprowadzania
jest przeznaczony do:
— rozpoznania sytuacji powietrznej, wyboru i rozpoznania celu,
przechwycenia, automatycznego śledzenia i opromieniowywania
celu;
— określenia i przekazania do wyrzutni bieżących współrzęd-
nych wybranego celu;
— sterowania pracą zestawu.
W zestawie SURN 1S91M1 przewidziana jest możliwość sprzę-
żenia z, kabiną odbioru współrzędnych KPC zestawu K-l.
W skład zestawu SURN wchodzą następujące podstawowe urzą-
dzenia i wyposażenie:
V — radiolokacyjna stacja wstępnego poszukiwania 1S11M1 z urzą-
dzeniem radiolokacyjnym rozpoznawczym 1S51E1-,
v — radiolokacyjna stacja naprowadzania rakiet 1S31M1 z wizje-
rem telewizyjno-optycznym TOW;
V — układ łączności synchronicznej i wzajemnego orientowania
1S61M1-A;
• — transporter gąsienicowy TM-568M1;
• — części zapasowe, narzędzia i ZCzZ.
Schemat blokowy zestawu SURN 1S91M1 jest przedstawiony na
rys. 3.
Aparatura zestawu SURN 1S91M1 jest umieszczona w -kontene-
rach i konsolach.
W kontenerach są umieszczone elementy wielkiej częstotliwości
i urządzenia odbiorczo-nadawcze, a w konsolach — aparatura ma-
łej częstotliwości.
Po prawej stronie pokładu transportera gąsienicowego jest roz-
mieszczona głównie aparatura radiolokacyjnej stacji wstępnego
poszukiwania, po lewej — radiolokacyjna stacja naprowadzania
rakiet i układ łączności synchronicznej i wzajemnego orientowa-
14
Gn
Rys. 3. Schemat blokowy zestawu SURN 1S91M1
Rys. 4. Widok ogólny zestawu SURN 1S91M1 w położeniu bojowym
nia. Urządzenia antenowe są rozmieszczone jedno nad drugim —
u góry antena radiolokacyjnej stacji naprowadzania rakiet 1S31M1,
u dołu antena radiolokacyjnej stacji wstępnego poszukiwania
1S11M1. Kolumny antenowe mają niezależne napędy i autono-
miczne złącza obrotowe WKU.
W położeniu marszowym kontener RSWP jest opuszczony do
przedziału środkowego transportera gąsienicowego, a kolumna an-
tenowa SNR jest obrócona względem położenia pionowego o 148°.
SURN ma układ poziomowania kolumn antenowych w położeniu
bojowym.
Dostęp do aparatury rozmieszczonej w konsolach umożliwiają
specjalne otwory (luki) znajdujące się w ścianach zewnętrznych
(Lewej i prawej) SURN. Dostęp do aparatury rozmieszczonej
16
w kontenerach jest możliwy tylko po zdjęciu z nich pokryw bocz-
nych.
W skład obsługi zestawu SURN wchodzi czterech funkcyjnych:
dowódca zestawu SURN, operator RSWP (pierwszy operator), ope-
rator SNR (drugi operator), kierowca-mechanik.
Obsługa pracuje w przedziale sterowania SURN. W przedziale
tym są rozmieszczone pulpity sterowania, urządzenia wskaźnikowe,
radiostacje, elementy kierowania transportem gąsienicowym i ukła-
dem zasilania elektrycznego.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne zestawu SURN
a) Czas przejścia z położenia marszowego do bojowego — do
7 min. (bez orientowania na północ).
b) Czas osiągania gotowości bojowej przez zestaw SURN 1S91M1
razem z zestawem K-l (z orientowaniem na północ) — do 12 min.
c) Przechylenie boczne transportera gąsienicowego — nie po-
winno przekraczać ±3°30'.
d) Zasilanie — z układu zasilania elektrycznego zestawu SURN
lub z zewnętrznego źródła zasilania PES-100T o parametrach:
Rys 5. Widok ogólny zestawu SURN 1S91M1 w położeniu
marszowym
2 — Przeciwlotniczy zestaw...
17
. — prąd trójfazowy o częstotliwości 400 Hz ±3°/o, napięcie 220 V
±3% i mocy co najmniej 56 kW;
— prąd stały o napięciu +27 V ±4°/o i mocy nie większej niż
12 kW w rodzaju pracy „podnoszenie pojemników" i 6 kW w in-
nych rodzajach pracy.
e) Wymiary zestawu SURN (długość, szerokość, wysokość):
— w położeniu marszowym — 7070X3040X3340 mm;
— w położeniu bojowym — 7070X3600X5990 mm.
f) Ciężar całkowity (włącznie z zapasem paliwa do silnika trak-
cyjnego i układu zasilania elektrycznego) -— do 21,5 t._
Poniżej są opisane podstawowe urządzenia wchodzące w skład
zestawu SURN 1S91M1.
Stacja radiolokacyjna wstępnego poszukiwania 1S11M1
RSWP 1S11M1 jest przeznaczona do wykrywania, rozpoznawa-
nią, określania i przekazywania zgrubnych współrzędnych celu do
radiolokacyjnej stacji naprowadzania rakiet SNR.
Spełnia ona następujące funkcje:
— prowadzi obserwację okrężną przestrzeni powietrznej w azy-
mucie z prędkością 20 obr/min. i w kącie połażenia w strefie do
20°;
— doprowadza do wskaźników sygnały odbite od celu;
— po pojawieniu się celu na ekranie wskaźnika obserwacji
okrężnej operator RSWP rozpoznaje przynależność celu;
— jeżeli samolot jest własny, to aparatura rozpoznawcza wypra-
cowuje sygnał, który Wyświeca się na wskaźniku za celem w po-
staci znacznika.
W przypadku gdy na ekranie wskaźnika brak jest sygnału roz-
poznania, dowódca podaje ze swojego pulpitu komendę CEL
i pierwszy operator wskazuje cel stacji naprowadzania rakiet SNR.
W tym czasie cel powinien się pojawić na wskaźniku dokładnego
wskazywania celu RSWP;
— jednocześnie operator określa kąt położenia celu i przeka-
zuje współrzędne kąta położenia przez naciśnięcie przycisku od-
powiadającego wiązce, w której wykryto cel.
Radiolokacyjna stacja naprowadzania rakiet poszukuje cel, prze-
chwytuje go i śledzi automatycznie. Od momentu przechwycenia
i rozpoczęcia śledzenia celu przez SNR; operator RSWP może przy-
stąpić do obserwacji drugiego celu — wówczas stację^przełącza
się na rodzaj pracy CEL-II.
Współrzędne kątówe wskazywanego celu są doprowadzane do
SNR w postaci sygnałów z uzwojeń transformatorów obrotowych
azymutu i potencjometrów kąta położenia zespołu RSWP. Współ-
rzędna celu w odległości jest doprowadzana w postaci bramki
o czasie trwania 6 m-s.
18
Konstrukcyjnie RSWP składa się z dwóch części: obrotowego
kontenera z anteną (w kontenerze są umieszczone zespoły układów
nadawczego i odbiorczego) i zespołów umieszczonych w przedzia-
łach prawej ściany transportera gąsienicowego.
Ciężar aparatury RSWP — do 2800 kg.
Stacja radiolokacyjna naprowadzania rakiet 1S31M1
Radiolokacyjna stacja naprowadzania rakiet 1S31M1 jest prze-
znaczona do:
— poszukiwania i przechwytywania celu, którego współrzędne
są doprowadzane do niej z RSWP lub z zestawu K-l;
— automatycznego śledzenia celu (w azymucie, kącie położenia
i odległości) w impulsowym rodzaju pracy;
— przekazywania współrzędnych bieżących celu do układu łącz-
ności synchronicznej i wzajemnego orientowania 1S61M1-A w ce-
lu doprowadzenia ich do wyrzutni; '
— śledzenia celu we współrzędnych kątowych — za pośrednic-
twem aparatury wizjera telewizyjno-optycznego (TOW) — ręcznie
i automatycznie;
— opromieniowywania (podświetlania) śledzonego celu i rakiet
sygnałem ciągłym w celu zapewnienia pracy głowic samonapro-
wadzania.
W stacji naprowadzania zastosowano monoimpulsowy różnicowy
sposób namiaru (pelengacji), umożliwiający zmniejszanie błędów
śledzenia kątowego, spowodowanych fluktuacjami sygnału odbite-
go, i śledzenie celów wyposażonych w źródła szumów aktywnych
i zakłóceń kierunkowych.
Charakterystyki kierunkowe układów nadawczego, odbiorczego
i promieniowania ciągłego — kształtuje jedna antena paraboliczna.
Nadawcza charakterystyka kierunkowa SNR ma jeden listek
główny, którego maksimum pokrywa się z osią optyczną anteny.
Odbiorcza charakterystyka kierunkowa ma w płaszczyźnie każ-
dej współrzędnej dwa jednakowe listki, których maksima są prze-
sunięte względem maksimum listka nadawczego i wyznaczają kie-
runek równych sygnałów w odpowiedniej współrzędnej. Sygnały
odbite od celu i odebrane przez listki charakterystyki odbiorczej
są porównywane wzajemnie w amplitudzie parami w każdej współ-
rzędnej, a wynik porównania jest wykorzystywany do sterowania
anteną.
Maksimum charakterystyki kierunkowej układu opromieniowy-
wania pokrywa się z charakterystyką RSWP impulsowego układu
antenowego. ’
Listyki boczne charakterystyki kierunkowej układu opromienio-
wywania są wykorzystywane do nadawania promieniowania ciąg-
łego do tylnych anten odbiorczych radiolokacyjnej głowicy samo-
19
naprowadzania RGS, gdy rakieta znajduje się na wyrzutni lub na
torze lotu.
SNR pracuje w następujący sposób. Po otrzymaniu współrzęd-
nych celu z RSWP lub z kabiny odbioru współrzędnych celu KPC
9S417 antena SNR nastawia się automatycznie na kierunek celu
i następuje poszukiwanie celu dopóty, dopóki cel nie znajdzie się
w strefie poszukiwania. Po naciśnięciu przycisku PRZECHWYCE-
NIE na pulpicie drugiego operatora zadziaływają automaty prze-
chwycenia we współrzędnych kątowych i przekaźnik wykonawczy
odległościomierza; SNR przechodzi do rodzaju pracy „śledzenie
automatyczne''.
W rodzaju pracy „sterowanie ręczne" drugi operator nakiero-
wuje pokrętłem zespołu sterowania antenę na cel i włącza POSZU-
KIWANIE. Następnie przez naciśnięcie przycisku PRZECHWYCE-
NIE przełącza stację na rodzaj pracy „śledzenie automatyczne ce-
lu". Po przechwyceniu celu przychodzą z SNR do wyrzutni SPU
2P25M1 (poprzez aparaturę 1S61M1-A) dokładne współrzędne celu:
azymut, kąt położenia, odległość.
W SNR jest przewidziane śledzenie celu za pomocą wizjera te-
lewizyjno-optycznego TOW (w warunkach optycznej widzialności
celu). W tym przypadku nadajnik impulsowy przełącza się do ro-
dzaju pracy OBCIĄŻENIE SZTUCZNE. Drugi operator obserwuje
cel na ekranie monitora WPU-44 i utrzymuje go w środku ekranu
WPU-44 (na przecięciu się linii) mechanizmem ręcznym.
Współrzędne celu — azymut i kąt położenia — są doprowadzo-
ne z SNR do aparatury 1S61M1-A. Natomiast trzecią współrzęd-
ną — odległość — poda je do aparatury 1S61M1-A pierwszy ope-
rator RSWP.
Konstrukcyjnie SNR składa się z dwóch części: kontenera obro-
towego z anteną, w którym są umieszczone zespoły układu nadaw-
czego i odbiorczego oraz zespołów umieszczonych w przedziałach
lewego pokładu i w przedziale sterowania transportera gąsieni-
cowego.
Aparatura 1S61M1
Aparatura 1S61M1 składa się z dwóch części, z których jedna
jest umieszczona w zestawie SURN (1S61M1-A), a druga w każdej
wyrzutni SPU (1S61M1-B) i stanowi dwukierunkową linię łącz-
ności.
— przekształcenia współrzędnych bieżących celu, komend jed-
norazowych dowodzenia i sygnałów kontrolnych w kod cyfrowy
i doprowadzenia go do wyrzutni;
— odbioru i dekodowania sygnałów odpowiedzi przychodzących
z każdej wyrzutni do zestawu SURN;
20
— wprowadzenia kąta ak w przypadku pracy zestawu 2K12M
z zestawem K-l (ak — kąt między kierunkiem na północ a osią po-
dłużną zestawu SURN).
Informacja jest nadawana i odbierana metodą modulacji kodo-
wo-impulsowej z czasowym rozdziałem kanałów.
Informacja doprowadzona do aparatury 1S61M1-A zostaje prze-
kształcona w impulsowe cyfrowe kody dwójkowe i przekazana
przez dwie anteny nadawczo-odbiorcze (jeżeli jest utrzymywana
łączność radiowa) lub przewodowo.
Odległość działania zestawu 1S61M1-A wynosi co najmniej
500 m.
Część nadawczo-odbiorcza aparatury 1S61M1-A jest umieszczo-
na w dwóch kontenerach, umieszczonych w przedniej prawej i tyl-
nej lewej części transportera gąsienicowego. Pozostałe elementy
aparatury są umieszczone w tylnym przedziale lewego pokładu.
Zespoły małej częstotliwości aparatury są zbudowane na półprze-
wodnikach i modułach. Ciężar całkowity aparatury 1S61M1-A nie
przekracza 185 kg.
Transporter gąsienicowy GM-568M1
Transporter gąsienicowy GM-568M1 mieści i przewozi aparaturę
i obsługę zestawu SURN. Jest na nim zamontowane następujące
specjalne wyposażenie:
— układ zasilania elektrycznego 1E6;
— mechanizm opuszczania i podnoszenia kontenerów;
— układ poziomowania kolumn antenowych 2E8M1;
— dzienne i nocne przyrządy kierowania pojazdem i obserwa-
cji BMO-190, TWNO-2, TKN-1TS i TKPU-2;
— dwie radiostacje R-123M;
— rentgenometr DP-3B i sprężarka z separatorem do oczyszcza-
nia wtłaczanego powietrza;
— automatyczne urządzenie przeciwpożarowe „Rosa";
— urządzenie wentylacyjne i grzejnik elektryczny (w przedzia-
le sterowania).
Podstawowe dane taktyczno-techniczne:
— przebieg gwarancyjny — 3000 km;
— moc silnika trakcyjnego — 280 KM;
• — zasięg działania (włącznie z pracą układu zasilania elektrycz-
nego w ciągu dwóch godzin) — 300 km;
— maksymalne kąty podjazdu i zjazdu — 30°;
— przechylenie boczne — do 20°;
— pokonywanie brodów — o głębokości do 1 m;
— wysokość pokonywanych ścian — 0,7 m; .
— szerokość pokonywanych rowów — 2 m.
21
Poniżej są opisane podstawowe elementy wyposażenia transpor-
tera gąsienicowego GM-568M1.
Układ zasilania elektrycznego zasila aparaturę zestawu SURN
i zawiera:
— prądnicę trójfazową prądu zmiennego o mocy 75 kW napę-
dzaną przez silnik turbinowy 2PW8 o mocy 120 KM;
— rezerwową prądnicę trójfazową prądu zmiennego o mocy
75 kW napędzaną przez silnik trakcyjny transportera gąsienico-
wego;
— prostownik prądu zmiennego (na napięcie znamionowe +27 V)
o mocy 6 kW;
— aparaturę przełączającą i cztery baterie akumulatorowe ty-
pu 12ST-70 o napięciu, 24 V.
Pracą układu zasilania elektrycznego steruje się z pulpitu kie-
rowcy-mechanika zestawu SURN.
Układ zasilania elektrycznego włącza się na postoju i zapewnia
pracę aparatury zestawu SURN podczas rozwijania, zwijania i we
wszystkich rodzajach pracy bojowej. W przypadku uszkodzenia
silnika turbinowego lub prądnicy podstawowej prądu zmiennego
uruchamia się silnik trakcyjny i przyłącza prądnicę rezerwową.
Baterie akumulatorów są przyłączone równolegle do prostow-
nika; służą one do wygładzania skoków napięcia powstających
przy zmianie obciążenia. Baterie akumulatorów są również źródłem
prądu stałego do zasilania wyposażenia elektrycznego transportera
gąsienicowego przy włączonych prądnicach.
Mechanizm podnoszenia i opuszczania kontenerów jest to układ
o przekładni łańcuchowej napędzany silnikiem elektrycznym, któ-
rym steruje się z pulpitu znajdującego się w przedziale kierowcy-
-mechanika. Mechanizm ten wykorzystuje się podczas ustawiania
zestawu SURN w położeniu bojowym lub marszowym.
Układ poziomowania 2E8M1 jest przeznaczony do poziomowa-
nia kontenerów zestawu SURN. Układ ten może pracować w ro-
dzaju pracy automatycznym, półautomatycznym i ręcznym.
Warunkiem prawidłowej pracy tego układu jest ustawienię ze-
stawu SURN na płaszczyźnie o pochyleniu nie przekraczającym
3°30' względem płaszczyzny poziomej.
Nadajnikiem układu poziomowania jest wahacz mierzący kąty
pochylenia kontenerów w dwóch wzajemnie prostopadłych płasz-
czyznach.
Na każdej osi wahacza znajduje się transformator obrotowy,
z którego sygnał jest doprowadzany do wskaźnika zerowego i urzą-
dzenia stykowego, które włącza napędy układu w automatycznym
rodzaju pracy przy kątach pochylenia powyżej 15'.
22
Dokładność poziomowania automatycznego — nie gorsza niż 15',
Dokładność poziomowania półautomatycznego — nie gorsza
niż 6'.
Działaniem układu steruje się i kontroluje z pulpitu kierowcy-
-mechanika.
Środki zabezpieczenia przeciwatomowego są przeznaczone do
oczyszczania powietrza z pyłu radioaktywnego i tłoczenia powiet-
rza do przedziału sterowania. Składają się one z: rentgenometru
DP-3B, sprężarki, odbiornika powietrza i napędu sterowania zawo-
rami. W otoczeniu skażonym powietrze zasysane przez odbiornik
powietrza przepływa do sprężarki, gdzie oczyszcza się z pyłu i po
oczyszczeniu — dalej do przedziału sterowania, wytwarzając nad-
ciśnienie 35 mm słupka wody, dzięki czemu do wnętrza kabiny
nie może się przedostawać powietrze (skażone) z zewnątrz. Zabez-
pieczenie przeciwatomowe włącza się z pulpitu sterowania kierow-
cy-mechanika.
Wyposażenie przeciwpożarowe „Rosa" jest przeznaczone do auto-
matycznego i ręcznego sterowania gaszeniem ognisk pożaru i po-
nadto sygnalizują o pożarze, o zatrzymaniu silnika trakcyjnego i po-
nownym włączeniu działania gaśnic.
Układ ogrzewczo-wentylacyjny ogrzewa i wentyluje przedział
sterowania; składa się ze skrzynki sterowania grzejnika elektrycz-
nego i wentylatora.
Szczegółowy opis elementów aparatury i wyposażenia SURN jest
podany w odpowiednich opisach technicznych zestawu stacji radio-
lokacyjnych wykrywania i naprowadzania.
2.2. WYRZUTNIA RAKIET PRZECIWLOTNICZYCH SPU 2P25M1
Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych jest przeznaczona do prze-
wożenia i startu przeciwlotniczych rakiet kierowanych 3M9M,
3M9.
W skład jej wchodzą:
— zespół obrotowo-wahliwy 9P12M1 z elektrycznym napędem
nadążnym 2E6M1;
— aparatura układu łączności synchronicznej i wzajemnego
orientowania 1S61M1-B;
— aparatura sterowania, łączności i kontroli;
— przelicznik 1A18M1;
- — układ zasilania elektrycznego 1E5;
— transporter gąsienicowy GM-578M1;
— aparatura nawigacyjna KWADRAT.
23
Schemat funkcjonalny wyrzutni SPU 2P25M1 jest przedstawiony
na rys. 6.
Aparatura wyrzutni jest umieszczona w oddzielnych zespołach,
których część jest umieszczona bezpośrednio na zespole obrotowo-
-wahliwym, a pozostałe w przedziałach wyrzutni i w przedziale
sterowania. Obsługa wyrzutni składa się z czterech funkcyjnych.
Rys. 6. Schemat funkcjonalny wyrzutni SPU 2P25M
24
Podstawowe dane taktyczno-techniczne, wyrzutni SPU 2P25M1
1. Wymiary (długość, szerokość, wysokość):
— w położeniu marszowym bez rakiet — 6810X3112X3183
mm;
— w położeniu marszowym z rakietami — 6965 X 3112 X
3183 mm:
— w położeniu bojowym z rakietami — 6810 X 6965 X 31124-
6053 X 3183 X 6810 mm.
2. Ciężar całkowity załadowanej i ukompletowanej wyrzutni
SPU 2P25M1:
— bez rakiet — 18 T:
— z rakietami — do 20 T.
3. Przedziały naprowadzania zespołu obrotowo-wahliwego:
— w azymucie — dookrężnie;
— w kącie podniesienia — 10° 4-45°.
4. Czas przerzutu zespołu obrotowo-wahliwego:
— w azymucie o 180° — do 11 s:
— w kącie podniesienia o kąt 35° — do 10 s.
5. Maksymalny błąd naprowadzania prowadnic w azymucie
i kącie podniesienia — do ±4,5° — w statyce i ±4,5° +0,3 (po-
działki kątowej) — w dynamice.
6. Czas przejścia wyrzutni z położenia marszowego dó bojowe-
go — do 5,5 min.
7. Czas przejścia wyrzutni z położenia bojowego do marszo-
wego — 5 min.
8. Czas załadowania trzema rakietami — do 9 min.
9. Odstęp między startem rakiet — co najmniej 6 s.
10. Zasilanie — z autonomicznego układu zasilania elektrycz-
nego lub z zewnętrznego źródła zasilania PES-100-T o parametrach:
— trójfazowy prąd zmienny 220 V ±3%, 400 Hz ±3%;
— prąd stały 2X27,5 V ±10% z uziemionym punktem środ-
kowym o mocy 10 kW (ze źródła autonomicznego).
Zasada pracy bojowej wyrzutni polega na odbiorze komend i syg-
nałów przesyłanych do niej z układu 1S61M1-B przez radiostację
lub przewodowe linie łączności, przekształceniu ich, obliczeniu
przez przelicznik współrzędnych punktu wyprzedzenia (spotkania
rakiety z celem), naprowadzeniu zespołu obrotowo-wahliwego na
punkt wyprzedzony a anteny radiolokacyjnej głowicy samona-
prowadzania na cel, przeprowadzeniu kontroli przedstartowej
i sprawności rakiet oraz startu rakiet.
Praca bojowa wyrzutni może przebiegać w trzech rodzajach:
OCZEKIWANIE, CEL, START.
Rodzaj pracy OCZEKIWANIE poprzedza włączenie układu za-
silania 1E5. Zaczyna się on od momentu otrzymania komendy WŁĄ-
25
CZENIE APARATURY; po tej komendzie zostaje doprowadzone
napięcie 220 V i 27,5 V do wszystkich urządzeń wyrzutni, z tym
zastrzeżeniem, że aparatura 1S61M1-B włącza się całkowicie,
a w przeliczniku, elektrycznym napędzie nadążnym i zespole sprzę-
żenia z rakietami włączają się tylko obwody żarzenia lamp elek-
tronowych. Gdy temperatura otoczenia jest poniżej +10°C, do
obwodu żarzenia RGS przyłącza się połowa wartości napięcia ża-
rzenia lamp elektronowych (gdy temperatura otoczenia jest powy-
żej + 10°C RGS, włącza się tylko po doprowadzeniu komendy CET.).
W czasie trwania pracy OCZEKIWANIE można przeprowadzić
kontrolę funkcjonowania aparatury SPU i rakiet 3M9M (3M9) ko-
mendą wydawaną z zestawu SURN lub przez naciśnięcie przycisku
KONTROLA na. pulpicie sterowania wyrzutni.
Rodzaj pracy CEL rozpoczyna się od chwili doprowadzenia z ze-
stawu SURN komendy CEL. W tym czasie następuje całkowite
włączenie aparatury wyrzutni i żarzenia lamp elektronowych
w RGS.
Z zestawu SURN do wyrzutni są doprowadzane współrzędne
zgrubne celu D, e, 0 (odległość, kąt położenia i azymut wg danych
SNR).
Współrzędne te są przekształcane w aparaturze 1S61M1-B na
kąty obrotu wałów odpowiednich nadajników i w takiej postaci do-
prowadzane do przelicznika SRP, który przelicza kąty naprowadza-
nia zespołu obrotowo-wahliwego na azymut i kąt położenia. Kąty
te są doprowadzane do elektrycznego napędu nadążnego, który na-
prowadza zespół obrotowo-wahliwy na cel. Po przechwyceniu celu
przez stację naprowadzania przychodzi do wyrzutni komenda
WSPÓŁRZĘDNE DOKŁADNE. W tym czasie z zestawu SURN są
doprowadzone do wyrzutni dokładne współrzędne celu D„ e, 0,
a układ 1S61M1-B wypracowuje prędkości celu D, e, 0 i włącza się
napięcie anodowe w RGS.
Przelicznik oblicza współrzędne punktu wyprzedzenia, a elek-
tryczny napęd nadążny nakierowuje zespół obrotowo-wahliwy na
punkt wyprzedzenia. Oprócz tego SRP oblicza kąty naprowadzenia
anteny RGS na cel.
Po upływie 4 s od chwili wejścia celu w strefę startu, lecz nie
wcześniej jak po upływie 2 s od przekazania komendy WSPÓŁ-
RZĘDNE DOKŁADNE, SRP wysyła komendę NAPROWADZANIE.
Komenda ta jest doprowadzana do zestawu SURN, która wyłącza
termostat nadajnika opromieniowywania, oraz do zespołów sprzę-
żenia wyrzutni — gdzie zostaje wypracowana komenda POZWO-
LENIE PRZECHWYCENIA. Po przechwyceniu. celu przez pierw-
szą, drugą i trzecią głowicę samonaprowadzania wypracowują one
sygnały PRZECHWYCENIE W CZĘSTOTLIWOŚCI I, II, III, które
zostają doprowadzone do zespołów sprzężenia 6BM1. Na podsta-
26
wie tych sygnałów zostają wypracowane komendy +27 V GOT. I,
II, III, które z kolei powodują przejście kanału śledzenia kątowe-
go RGS do rodzaju pracy „naprowadzanie automatyczne". Ko-
mendy GOT. I, II, III z zespołu sprzężenia 6BM1 zostaną dopro-
wadzone do zespołu startu, w którym wyłączają blokady w Obwo-
dzie startu odpowiedniej rakiety i wypracowują sygnały GOT. I,
II, III.
Sygnały GOT. I, II, III przechodzą do pulpitu sterowania (gdzie
zobrazowują je lampki sygnalizacyjne) i do zestawu SURN, syg-
nalizując o gotowości wyrzutni do przyjęcia komendy START.
Rodzaj pracy START zaczyna się od momentu doprowadzenia do
aparatury wyrzutni komendy START. Komenda START przechodzi
przez blokadę zamkniętych przednich luków transportera gąsieni-
cowego GM-578M1 do zespołu startu, który wysyła komendę za-
płonu pironaboju zbiornika powietrza.
Gdy wyniki sprawdzeń przedstartowych są pozytywne, zespół
startu wypracowuje i doprowadza do rakiety komendę uruchomie-
nia silnika startowego. Po tej komendzie następuje zadziałanie pi-
ronaboju, który uruchamia silnik startowy i rakieta schodzi z pro-
wadnic zespołu obrotowo-wahliwego.
Poniżej są opisane elementy wyposażenia wyrzutni.
Zespół obrotowo-wahliwy 9P12M1
z elektrycznym napędem nadążnym 2E6M1
Zespół obrotowo-wahliwy 2P12M1 z elektrycznym napędem na-
dążnym 2E6M1 jest przeznaczony do umieszczenia, naprowadze-
nia automatycznego i startu rakiet.
Jest on zamontowany na transporterze gąsienicowym GM-578M1
i przymocowany do pierścienia oporowego jego kadłuba. Stanowi
on ramę startową (tworzą ją trzy prowadnice i dwie belki po-
przeczne) i podstawę. Składa się z:
— zespołu wahliwego;
— podstawy z prowadnicą;
— mechanizmu unieruchamiania w położeniu marszowym;
— mechanizmu naprowadzania;
— mechanizmu odciążającego,-
— złącza obrotowego;
— elektrycznego napędu nadążnego.
Podstawa z prowadnicą jest oporą zespołu wahliwego i mieści
podstawowe mechanizmy zespołu obrotowo-wahliwego, zespołów
aparatury sterowania i startu oraz okablowanie sieciowe.
Zespół wahliwy jest przeznaczony do umieszczenia, naprowadza-
nia w kącie podniesienia i startu trzech rakiet oraz do umieszcze-
nia w nim zespołu sprzężenia 6BM1 i zespołu zasilania BP-6BM1.
27
Mechanizm unieruchamiania w położeniu marszowym rygluje
zespół wahliwy i obrotowy węzła obrotowo-wahliwego i odciąża
mechanizmy naprowadzania. Mechanizm ten składa się z rygla ze-
społu wąhliwego i rygli podstawy.
Mechanizm naprowadzania (podnoszenia i obracania) obraca ze-
spół obrotowo-wahliwy w azymucie i kącie podniesienia. Koło zę-
bate talerzowe mechanizmu podnoszenia jest zazębiane z wycin-
kiem zębatym, który jest połączony przegubowo z prowadnicą środ-
kową zespołu wąhliwego, a koło zębate talerzowe mechanizmu
obrotowego — z wieńcem zębatym pierścienia wewnętrznego pro-
wadnicy.
Mechanizm odciążający równoważy zespół wahliwy wyrzutni
z załadowanymi rakietami przy różnych kątach podniesienia w ce-
lu zmniejszenia obciążenia działającego na mechanizm podnosze-
nia.
Złącze obrotowe doprowadza energię elektryczną i przyłącza ob-
wody sterowania i kontroli do zespołu obrotowo-wahliwego. Jest
ono umieszczone na specjalnej oporze wewnętrz kadłuba transpor-
Rys. 7. Widok ogólny wyrzutni SPU 2P25M w położeniu bojowym
28
Rys. 8 Widok ogólny wyrzutni SPU 2P25M w położeniu marszowym
tera gąsienicowego i połączone zespołem obrotowo-wahliwym te-
leskopowym wałkiem przegubowym.
Elektryczny napęd nadążny 2E6M1 naprowadza zespół obrotowo-
-wahliwy w azymucie i kącie podniesienia. Składa się z dwóch
napędów: napędu naprowadzania w azymucie (napęd azymutu)
i napędu naprowadzania w kącie podniesienia (napęd kąta pod-
niesienia).
Przelicznik 1A18M1
Przelicznik 1A18M1 oblicza współrzędne punktu wyprzedzenia,
kąt obrotu anteny głowicy samonaprowadzającej i wypracowuje
komendy startu rakiety.
Rozwiązuje on następujące zadania: oblicza kąty obrotu zespołu
obrotowó-wahliwego do punktu wyprzedzenia, wyprzedzoną od-
ległość do celu, oblicza kąty obrotu (PG i eg) anteny RGS do celu
i parametry oraz wypracowuje komendy związane ze startem ra-
kiety:
29
— czas przygotowania radiozapalnika RZ;
— komendy NAPROWADZANIE;
— sygnał ZEZWOLENIE STARTU;
— sygnał ODPRACOWANIE AZYMUTU ZESPOŁU OBROTO-
WO-WAHLIWEGO;
— sygnały WYSOKOŚĆ, STREFA BLIŻSZA, ZAKAZ PRZE-
CHWYCENIA W POWIETRZU.
Układ elektryczny SRP składa się z pięciu wząjemnie powiąza-
nych układów, z których cztery wypracowują parametry, a pią-
ty — komendy. Wszystkie operacje matematyczne w SRP są wy-
konywane automatycznie i w sposób ciągły przez układy śledzące.
W celu wykonania operacji logicznych w SRP są zastosowane
elektronowe przekaźniki fazowe (fazoczułe), elektronowe przekaź-
niki czasowe, przekaźniki elektromagnetyczne i urządzenia sty-
kowe.
Konstrukcyjnie SRP jest zbudowany na modułach, które są przy-
mocowane do płyt pionowych zamkami.
Aparatura układu łączności synchroniczne} 1S61M1-B
Aparatura 1S61M1-B odbiera, deszyfruje i doprowadza do apa-
ratury wyrzutni komendy sterowania i współrzędne celu przeka-
zywane z zestawu SURN, określa prędkość zmian współrzędnych
celu, koduje i doprowadza komendy zwrotne z wyrzutni do zesta-
wu SURN.
Informacja doprowadzona do aparatury zostaje przekształcona
w impulsowy cyfrowy kod dwójkowy i przekazana przez anteny
nadawczo-odbiorcze (w przypadku łączności radiowej) lub linią
przewodową. Odległość działania linii łączności między zestawem
SURN a wyrzutniami wynosi co najmniej 500 m.
Konstrukcyjnie aparatura 1S61M1-B jest umieszczona w dwóch
konsolach 3BM1, 3B1-M1, kontenerze BM1 i zespole 20SBM1.
Kontener BM1 mieści się w przedniej części transportera gąsie-
nicowego przy prawej ścianie bocznej. Konsole 3BM1 i 3B1-M1 —
mieszczą się w środkowej części transportera gąsienicowego, kon-
sola 3BM1 przy prawej ścianie bocznej, a konsola 3B1-M1 przy
lewej. Zespół 20SBM1 jest umieszczony w kabinie przy prawej
ścianie bocznej. Oddzielnie jest umieszczony wentylator chłodze-
nia konsoli 3B1-M1 i zespół 6S.
Aparatura sterowania, łączności i kontroli
Aparatura sterowania, łączności i kontroli jest przeznaczona do
sterowania pracą aparatury wyrzutni w rodzajach pracy OCZE-
KIWANIE, CEL i START oraz do przeprowadzania kontroli SPU
i rakiet 3M9M (3M9).
30
Składa się ona z:
— zespołu kontroli RGS — 9B320M;
— pulpitu sterowania 19BM1;
— zespołu sprzężenia z rakietami 6BM1;
— zespołu zasilania BP-6BM1;
— tablicy rozdzielczej RSzczBMl;
— zespołu startu 9W323M1;
— skrzynek połączeniowych 5BM1 i 5BP;
— przedniej i tylnej anteny RGS;
— sieci kablowej 17RM1 i 17RPM1;
— regulatora potencjału.
Zespoły te są zbudowane w postaci prostopadłościanów umiesz-
czonych w osłonach zabezpieczających. Przednia antena jest
umieszczona na środkowej belce prowadnicy, a tylna — na tylnej
belce poprzecznej zespołu obrotowo-wahliwego.
Układ zasilania elektrycznego 1E5
Układ zasilania elektrycznego 1E5 zasila aparaturę wyrzutni na-
pięciem zmiennym 3 X 220 V, 400 Hz i napięciem stałym 27,5 V.
Składa się on z:
— zespołu prądotwórczego składającego się z silnika turbino-
wego GTD-5M i prądnicy prądu zmiennego S-40;
— prostownika WU-B (2 szt.);
— zespołu aparatury przełączającej BKA-331;
— zespołu styczników;
• — baterii akumulatorów 12ST-70M;
— przyrządów do sterowania i kontroli układu zasilania elek-
trycznego;
— prądnicy prądu stałego G-6,5 z przekaźnikiem regulacyjnym
RT-31M.
Prądnica S-40 może również napędzać silnik trakcyjny W6M
przez przekładnię redukcyjną.
Zespół prądotwórczy jest umieszczony w prawym tylnym prze-
dziale transportera GM-578M1. Aparatura regulacyjna i przełącza-
jąca'ukladu zasilania elektrycznego i prostowniki WU-6 są umiesz-
czone w środkowym przedziale kadłuba, a baterie akumulatorów
w przedziale przy prawej ścianie transportera GM-578M1. Przyrzą-
dy sterowania i kontroli układu zasilania elektrycznego są umiesz-
czone na tablicy kierowcy-mechanika.
Napięcie zasilania z układu zasilania elektrycznego jest dopro-
wadzane do aparatury wyrzutni przez tablicę rozdzielczą zasilania
(RSzczBMl).
31
Transporter gąsienicowy GM-578M1
Transporter gąsienicowy GM-578M1 jest przeznaczony do umiesz-
czenia i przewożenia aparatury wyrzutni i rakiet.
Specjalne wyposażenie GM-578M1 składa się z:
— aparatury nawigacyjnej KWADRAT;
— urządzenia przeciwpożarowego ROSA;
— środków ochrony przeciwatomowej;
— układów ogrzewczo-wentylacyjnych;
— środków obserwacji i łączności.
Aparatura nawigacyjna KWADRAT jest urządzeniem przelicza-
jącym, przeznaczonym do wzajemnego orientowania zestawu SURN
i wyrzutni w czasie złej widoczności. Przelicznik ten można wyko-
rzystać do celów nawigacji.
Konstrukcja i działanie pozostałego wyposażenia specjalnego
GM-578M1 jest analogiczna do wyposażenia GM-568M1.
2.3. PRZECIWLOTNICZA RAKIETA KIEROWANA 3M9M (3M9)
Przeznaczenie
Przeciwlotnicza rakieta kierowana 3M9M jest przeznaczona do
zwalczania samolotów nieprzyjaciela lecących na niskich i średnich
pułapach.
Skład
Rakieta składa się z następujących podstawowych elementów:
— radiolokacyjnej (półautomatycznej) głowicy samonaprowadza-
nia 1SB4M;
— głowicy bojowej 3N12;
— pilota automatycznego 1SB6M;
— radiozapalnika 3E27M1-A;
- — mechanizmu zabezpieczająco-wykonawczego 9E13;
— zespołu silników;
— zespołu pneumatyczno-energetycznego.
Opis i podstawowe dane taktyczno-techniczne rakiety
Rakieta (rys. 9) jest wykonana w układzie aerodynamicznym , .ru-
chome skrzydło".
Układ aerodynamiczny „ruchome skrzydło" charakteryzuje się
tym, że sterowanie w kursie i obracanie rakiety wokół osi podłuż-
nej zachodzi wskutek odchylenia (obrotu) podstawowych po-
wierzchni nośnych (skrzydeł) umieszczonych w pobliżu środka' cięż-
32
kości rakiety, a stabilizują rakietę w osi podłużnej i poprzecznej —
stery (stateczniki).
Stateczniki są umieszczone przed tylną częścią rakiety. Dysza
silnika startowego jest odrzucona w czasie lotu po zakończeniu
pracy silnika startowego.
Skrzydła i stery są umieszczone w układzie „XX".
Między skrzydłami są umieszczone cztery chwytaki powietrza.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne rakiety:
1. Ciężar startowy — 604 kg.
2. Wymiary:
— średnica kadłuba — 300 mm (średnica podstawy silnika
336 mm);
— długość — 5850 mm: -
— rozpiętość skrzydeł — 932 mm;
— rozpiętość sterów — 1206 mm.
3. Maksymalne przeciążenie poprzeczne — 17.
4. Prędkość lotu — 580-^730 m/s.
Konstrukcja rakiety
Przekrój rakiety przedstawia rys. 10.
Pierwszy przedział rakiety mieści radiolokacyjną głowicę samo-
naprowadzania (RGS) zamontowaną na jednym szkielecie i składa-
jącą się z zespołów i podzespołów.
Przednia część RGS jest osłonięta owiewką przepuszczającą fa-
le radiowe.
Drugi przedział rakiety mieści głowicę bojową rakiety z mecha-
nizmem zabezpieczająco-wykonawczym i owiewką.
Trzeci przedział mieści aparaturę. W przedziale tym jest umiesz-
czony radiozapalnik, zespół pneumatyczno-energetyczny, zespół ste-
rowania pilotem automatycznym i napęd skrzydeł.
Na kadłubie są umieszczone anteny radiozapalnika i dwa złącza
ścinane.
Czwarty przedział mieści silnik dwustopniowy: startowy i mar-
szowy (zasadniczy).
W celu umożliwienia wykonywania przy rakiecie różnych czyn-
ności związanych z eksploatacją, pracami załadowczo-wyładow-
czymi i przewożeniem rakieta ma miejsca oparcia, węzły techno-
logiczne i stopki.
Radiolokacyjna głowica samonaprowadzania 1SB4M
Radiolokacyjna głowica samonaprowadzania (RGS) naprowadza
rakietę na cel ruchomy. Spełnia przy tym następujące funkcje:
— kształtuje sygnał sterowania;
3 — Przeciwlotniczy zestaw...
33
w
Rys. 9. Widok ogólny rakiety 3M9M
Rys. 10, Konstrukcja rakiety 3M9M:
1 — przedział} 2 — przedział; 3 — przedział? 4 — skrzydła ruchome; 5 — PWRD; 6 — statecznik;
7 — lotka; 8 — antena tylna; 9 — dysza startowa; 10 — przedział nr 4; 11 — owiewka? 12 — chwytak
powietrza; 13 — zaślepka
— doprowadza sygnał sterowania do wejścia pilota automatycz-
nego po odrzuceniu dyszy;
— doprowadza komendy do radiozapalnika.
Składa się z:
— anteny z modulatorem;
— kontenera z podzespołami elektronicznymi;
— owiewki przepuszczającej fale radiowe oraz osłony;
— toru wysokiej częstotliwości;
— anteny tylnej.
Podczas automatycznego śledzenia celu we współrzędnych ką-
towych jest zastosowana metoda dyskretnego odbierania sygnału
wcz odbitego od celu, która umożliwia rozłożenie sygnału błędu
na składowe.
Układ śledzenia kątowego utrzymuje stałe nakierowanie ante-
ny RGS na cel niezależnie od drgań kadłuba rakiety.
W RGS jest zastosowane promieniowanie ciągłe i wąskopasmowy
odbiór częstotliwości Dopplera, dzięki czemu rakieta może razić
cele lecące na niskich pułapach, będąc uodporniona na zakłócenia
pasywne. W celu wydzielenia częstotliwości dopplerowskiej za-
stosowano w RGS specjalny kanał odbioru sygnału odniesienia
(wzorcowego) wypromieniowanego przez zestaw SURN. Napię-
cie odniesienia odbiera jedna z dwóch anten tylnych. Jedna z nich
jest wykorzystywana, gdy rakieta znajduje się na wyrzutni i na
niesterowanym (startowym) odcinku toru lotu, a druga — na ste-
rowanym (marszowym). W RGS jest przewidziana możliwość po-
wtórnego przechwycenia celu w prędkości po przypadkowym je-
go zaniku (na częstotliwości dopplerowskiej) na torze lotu dzięki
zastosowaniu „pamięci" przyspieszenia rakiety.
Ponadto w RGS jest przewidziany rodzaj pracy „śledzenie źród-
ła zakłóceń aktywnych". Konstrukcyjnie RGS jest zbudowana
w postaci kontenera, w którym mieszczą się wszystkie podzespoły
z wyjątkiem anten tylnych (umieszczonych na statecznikach ra-
kiety) i toru wcz łączącego te anteny z kontenerem.
Schemat blokowy RGS przedstawia rys. 11.
Głowica bojowa
Głowica bojowa jest przeznaczona do niszczenia celu odłamka-
mi, które powstają w wyniku jej wybuchu, i falą wybuchową.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne:
— ciężar całkowity — 57 kg;
— ilość odłamków — co najmniej 3000 szt.;
— średni ciężar odłamka — 6,5 g;
— kąt rozrzutu 90% odłamków — nie mniejszy niż 21,5°.
Skorupa głowicy bojowej jest jednocześnie elementem konstruk-
cyjnym rakiety.
35
Rys. 11. Schemat blokowy pokładowej aparatury sterowania rakiety 3M9M
Pilot automatyczny
Pilot automatyczny składa się z zespołu elektronowego sterowa-
nia, dwóch napędów skrzydeł i czterech napędów sterów. Pilot
automatyczny kształtuje sygnały sterujące przeciążeniami rakie-
ty, proporcjonalne do sygnałów sterujących radiolokacyjną gło-
wicę samonaprowadzania oraz stabilizuje rakietę wokół jej osi
podłużnej i poprzecznej.
Kształtowanie sygnałów sterujących przeciążeniami rakiety za-
chodzi w następujący sposób (rys. 11). Sygnał z RGS jest porów-
nywany z sygnałem nadajnika przyspieszeń liniowych. Napięcie
proporcjonalne do całki z różnicy komendy radiowej i sygnału
nadajnika przyspieszeń liniowych jest doprowadzone do elek-
tryczno-pneumatycznego napędu skrzydeł, zawierającego elek-
tryczne sprzężenie zwrotne. Skrzydło, odchylając się, wytwarza
przeciążenie rakiety.
Analogicznie działa drugi kanał sterowania, w związku z czym
rakieta jest sterowana w dwóch wzajemnie prostopadłych płasz-
czyznach.
Aby przeciążenie maksymalne nie przekraczało dopuszczalnego,
na wejściu pilota automatycznego znajdują się ograniczniki ko-
mendy radiowej.
W celu zapewnienia stateczności lotu rakiety są w pilocie auto-
matycznym zastosowane trzy nadajniki prędkości kątowych
w trzech osiach. Sygnały z tych nadajników są doprowadzone
przez odpowiednie wzmacniacze do czterech zespołów sterowych
połączonych w dwa tory sterowe. Sygnał stateczności podłużjiej
jest doprowadzany jednocześnie do obu torów sterowych, w wy-
niku czego powstaje moment stabilizujący przechylenia.
Sygnały stateczności poprzecznej (stabilizacji) są doprowadzone
do odpowiedniego toru sterów, w wyniku czego powstają momen-
ty stabilizujące względem dwóch wzajemnie prostopadłych osi
poprzecznych.
Radiozapalnik i mechanizm zabezpieczająco-wykonawczy
Radiozapalnik jest przeznaczony do spowodowania wybuchu
głowicy bojowej rakiety w pobliżu celu. Składa się on z zespołu
radiowego i czterech anten szczelinowych.
Układ antenowy składa się z czterech anten szczelinowych. Każ-
da para anten pracuje na autodynę.
Mechanizm zabezpieczająco-wykonawczy jest to oddzielny pod-
zespół elektromechaniczny, umieszczony w głowicy bojowej, i pod-
zespół elektryczny połączony z radiozapalnikiem. Mechanizm za-
bezpieczająco-wykonawczy ma trzy stopnie zabezpieczenia, gwa-
rantujące bezpieczeństwo podczas obsługiwania rakiety, i razem
37
z radiozapalnikiem powodują wybuch głowicy bojowej, gdy ra-
kieta zbliża się do celu.
W przypadku minięcia celu, po wysłaniu odpowiednich sygna-
łów z RGS, mechanizm zabezpieczająco-wykonawczy powoduje
samolikwidację lub niewybuch rakiety.
Zespół silników
Silnik rakiety stanowi oddzielny przedział rakiety. Wytwarza
on siłę ciągu niezbędną do lotu rakiety.
Jest to silnik dwustopniowy: składa się ze stopnia startowego
i marszowego (zasadniczego), pracujących na paliwie stałym. Sto-
pień startowy jest prochowym silnikiem rakietowym PRD. Stopień
marszowy jest silnikiem powietrzno-odrzutowym na paliwo stałe
PWRD-T.
Oba stopnie — startowy i marszowy — są zmontowane w od-
dzielnych kadłubach i połączone wzajemnie śrubami dwustronny-
mi, tak że stanowią oddzielny przedział.
Kadłub silnika jest jednocześnie jednym z elementów układu
nośnego rakiety.
Kadłub stopnia startowego po wypaleniu się laski prochowej
i odrzuceniu dyszy służy za komorę spalania stopnia marszowego.
W przedniej części stopnia startowego znajdują się cztery otwory
do przepływu powietrza z chwytaków powietrza. Otwory są przy-
kryte zaślepkami. Po wypaleniu się laski prochowej silnika star-
towego i odrzuceniu dyszy spada ciśnienie w komorze i zaślepki
zostaną odrzucone na zewnątrz przez ciśnienie powietrza panują-
ce wewnątrz chwytaków powietrza.
Zespół pneumatyczno-energetyczny
Zespół pneumatyczno-energetyczny jest źródłem zasilania po-
wietrzem i napięciem zmiennym i stałym aparatury pokładowej
rakiety oraz mechanizmu zabezpieczająco-wykonawczego podczas
lotu.
W skład tego zespołu wchodzi: powietrzny akumulator ciśnie-
nia (zbiornik ze sprężonym powietrzem), prądnica turbinowa (tur-
bogenerator) i regulator, zespół reduktorów powietrznych i urzą-
dzenia startowe.
Działanie aparatury i zespołów rakiety
Aparatura i zespoły rakiety działają w następujący sposób.
W momencie przechwycenia celu przez zestaw SURN rakieta
znajduje się na prowadnicach wyrzutni w gotowości bojowej.
38
Po komendzie NAPROWADZANIE radiolokacyjna głowica sa-
monaprowadzania przechwytuje cel, po czym można przeprowa-
dzić start rakiety. Po komendzie START zadziaływają ładunki pi-
rotechniczne urządzenia startowego i powietrze dochodzi do wszy-
stkich mechanizmów pneumatycznych rakiety. Stery ustawiają się
w położeniu „zerowym" i zaczyna pracować turbogenerator (prąd-
nica turbinowa). Po ustabilizowaniu się pracy turbogeneratora
aparatura rakiety przełącza się na zasilanie pokład.owe, włącza
obwód pironabojów silnika startowego i doprowadza napięcie wy-
łączenia pierwszego stopnia zabezpieczenia mechanizmu zabezpie-
czająco-wykonawczego.
W momencie startu rakiety następuje ścięcie i odłączenie złą-
czy ścinanych rakiety. Po spaleniu się laski prochowej silnika star-
towego zadziaływają na rakiecie pironaboje mechanizmu odrzu-
cenia dyszy i pironaboje silnika marszowego.
Z radiolokacyjnej głowicy samonaprowadzania śledzącej cel od
momentu odrzucenia dyszy, są doprowadzane komendy do pilota
automatycznego, który działając na skrzydła i stery steruje ra-
kietą na torze lotu. Rakieta jest naprowadzana na cel metodą na-
wigacji proporcjonalnej, w której prędkość kątowa wektora pręd-
kości jest proporcjonalna do prędkości kątowej linii „rakieta—
cel". Współczynnik proporcjonalności między tymi wielkościami
zmienia się w zależności od prędkości zbliżania się rakiety do
celu.
Po pokonaniu przez rakietę 0,6 odległości wyprzedzonej wyłą-
cza się drugi stopień zabezpieczenia mechanizmu zabezpieczająco-
-wykonawczego i włącza się radiozapalnik, którego odbiornik ma
dotychczas małą czułość. Zwiększenie jej, następuje po doprowa-
dzeniu odpowiedniego sygnału z RGS. W pobliżu celu zadziaływa
wówczas radiozapalnik i wybucha głowica bojowa rakiety.
2.4. KABINA ODBIORU WSPÓŁRZĘDNYCH KPC 9S417
Kabina odbioru współrzędnych KPC 9S417 wchodzi w skład ze-
stawu K-l. Jest ona przeznaczona do:
— odbioru drogą radiową lub telefoniczną danych z SD pułku
o położeniu celu oraz komend dowódcy pułku;
— przekazywania danych o położeniu celu do zestawu SURN;
— przekazywania meldunków zwrotnych do dowódcy SD.
Obieg informacji między SD a kabiną odbioru współrzędnych
celu KPC odbywa się w kodzie dwójkowym.
Dane o położeniu celu w prostokątnym układzie współrzędnych
(X, Y, H) oraz składowe prędkości (Vx, VY) przekazywane z SD
do kabiny KPC 9S417 mają następujące wartości graniczne:
39
^max Ymax 204;,6 km;
Hmax 61 km;
Vxmax Vvmax 1575 m/s.
Dane te, przekształcone w biegunowy układ współrzędnych
z uwzględnieniem bazy między zestawem SURN a RSWP SD, są
doprowadzane do zestawu SURN w postaci napięć odbieranych
z transformatorów obrotowych w celu ustawienia radiolokacyj-
nej stacji naprowadzania rakiet SNR na cel.
Wg danych kabiny KPC antena SNR jest sterowana w przedzia-
łach:
— w azymucie — dookrężnie;
— w kącie położenia — 0° do +85°;
— w odległości — od 0 do 60 km.
Odległość łączności między KPC a SD — dwustronna, do od-
ległości co najmniej 20 km.
KPC jest kabiną ruchomą, zamontowaną na samochodzie
ZIŁ-157K. Cała aparatura mieści się w nadwoziu typu KUNG-2M
i pomoście między nadwoziem a kabiną kierowcy.
40
Rozdział 3
TECHNICZNE ŚRODKI ZESTAWU
3.1. SAMOCHÓD TRANSPORTÓWO-ZAŁADOWCZY 2T7M
Samochód transportowo-załadowczy 2T7M (STZ) jest samojezd-
ną ładowarką z żurawiem hydraulicznym, zmontowaną na pod-
woziu samochodu ciężarowo-terenowego ZIŁ-131, przeznaczoną do
przewożenia trzech całkowicie zmontowanych i uzbrojonych ra-
kiet 3M9ME, załadowywania i rozładowywania wyrzutni 2P25M1
i ponadto do:
— ładowania rakiet na samochód transportowy ST, na stojaki
i wózki technologiczne;
— przeładowywania rakiet z samochodu transportowego bez-
pośrednio na wyrzutnię, i odwrotnie.
Widok ogólny STZ przedstawiają rys. 12 i 13.
Samochód transportowo-załadowczy składa się z:
— układu jezdnego;
— wyposażenia do mocowania i przewożenia rakiet;
— wyposażenia do załadowywania i wyładowywania rakiet;
— wyposażenia elektrycznego;
— wyposażenia pomocniczego.
Uldad jezdny jest specjalnym trójosiowym podwoziem samocho-
du terenowego ZIŁ-131 z napędem na wszystkie mosty.
Wyposażenie do mocowania i przewożenia rakiet stanowi rama
nośna z podstawami. Rama zmontowana jest na podstawie przymo-
cowanej na podłużnicach układu jezdnego samochodu ZIŁ-131.
Wyposażenie do załadowywania i rozładowywania rakiet skła-
da się z żurawia hydraulicznego, mechanizmu wyłączenia resorów
oraz poprzecznicy i jest przeznaczone do załadowywania i rozła-
dowywania wyrzutni z rakiet, ładowania i wyładowywania rakiet
na samochód transportowy i samochód transportowo-załadowczy..
Wyposażenie elektryczne jest przeznaczone do sygnalizacji
świetlnej w czasie marszu (jazdy) oraz do oświetlania podczas
prac załadowczo-wyładowczych; składa się z lamp oświetleniowych
umieszczonych na kolumnie i wysięgniku dźwigni, przyrządów
41
Rys. 12. Widok ogólny STZ (z nałożonym pokrowcem)
Rys. 13. Widok ogólny STZ (ze zdjętym pokrowcem)
42
sygnalizacyjnych umieszczonych w kabinie i w tylnej części pod-
stawy STŻ oraz obrysowych punktów świetlnych zamocowanych
na skrzyniach ZCzZ i podstawie.
W skład wyposażenia pomocniczego wchodzą: środki łączności,
obserwacji, maskowania świetlnego, zabezpieczenia przeciwpożaro-
wego i zabezpieczenia przeciwchemicznego. Ponadto STZ jest wy-
posażony w ZCzZ, narzędzia i noktowizor PNW-57.
Przewozić go można transportem kolejowym i wodnym, samo-
lotami AN-22 (bez rozkładania), AN-8 (z częściowym rozkłada-
niem) i śmigłowcem W-12 (bez rozkładania).
Dane taktyczno-techniczne STZ:
— liczba przewożonych rakiet 3M9M — 3 szt.;
— czas załadowania wyrzutni 2P25M1 trzema rakietami — do
9 min;
— czas doprowadzenia STZ z położenia marszowego do bojo-
wego — 14-2 min:
— napęd żurawia — hydrauliczny.
Maksymalna długość wysięgnika żurawia — 5 m.
Udźwig dźwigu przy długości wysięgnika 5 m — 610 kg.
Roboczy kąt obrotu kolumny żurawia — 300°.
Prędkość podnoszenia i opuszczania ciężaru — 34-12 m/min.
Prędkość obrotu kolumny żurawia — 34-11%.
Regulacja prędkości ruchu żurawia — ciągła.
Wymiary STZ:
— długość — 7865 mm;
— szerokość — 2600 mm;
— wysokość — 3800 mm.
Ciężar STZ:
— całkowicie naładowanego -— 8817 kg;
— bez trzech rakiet — 7077 kg.
3.2. STACJA KONTROLNO-NAPRAWCZA KIS-2W7 (W ZESTAWIE KIS-2W7K
I KIS-2W7R)
Stacja kontrolno-naprawcza KIS-2W7 jest przeznaczona do po-
miaru parametrów i kontroli stanu technicznego urządzeń wcho-
dzących w skład zestawu SURN i wyrzutni oraz do przeprowadza-
nia obsługiwać technicznych i napraw tych urządzeń w warun-
kach polowych.
Aparatura i wyposażenie stacji kontrolno-naprawczej mieszczą
się w dwóch samochodach URAŁ-375. Aparatura pomiarowa mieś-
ci się w samochodzie 2W7K (kontrono-pomiarowa), a stanowiska
naprawcze i narzędzia przeznaczone do przeprowadzania drobnych
prac ślusarsko-mechanicznych — w samochodzie 2W7R (napraw-
czym) (rys. 15 i 16).
43
Cała aparatura wchodząca do zestawu stacji kontrolno-napraw-
czej jest wynośna. Dla części przyrządów 2W7K jest przewidzia-
na możliwość przeprowadzania pomiarów przez ścianę samocho-
du. Przyrządy te są umieszczone w nadwoziu samochodu 2W7K
w położeniu rozwiniętym.
Stacja kontrolno-naprawcza umożliwia:
— sprawdzenie stanu technicznego układu zasilania aparatury
zestawu SURN i wyrzutni;
— pomiar parametrów układów nadawczych zestawu SURN
1S91M1;
— pomiar parametrów układów odbiorczych zestawu SURN
1S91M1;
— sprawdzenie poszczególnych parametrów urządzenia radio-
lokacyjnego rozpoznawczego 1S51E-1;
— kontrolę wzrokową sygnałów kodowych układu łączności
synchronicznej i wzajemnego orientowania 1S61M1;
— kalibrację wskaźników RSWP 1S11M1 i SNR 1S31M1;
— sprawdzenie poszczególnych parametrów przelicznika 1A18M1;
— sprawdzenie stanu technicznego elektrycznego napędu na-
dążnego 2E6M1;
— sprawdzenie stanu -technicznego układów impulsowych ze-
stawu SURN i wyrzutni;
— pomiar prądów w zakresie od 45 mA do 15 A;
— pomiar rezystancji metalizacji i izolacji;
— sprawdzenie układów z lampami pamięciowymi;
— kontrolę sygnałów w kablach;
— przeprowadzanie obsługiwań technicznych i napraw bieżą-
cych zestawu SURN 1S91M1, wyrzutni SPU 2P25M1 i stacji KIS
2W7K za pomocą narzędzi i stanowisk naprawczych mieszczących
się w stacji kontrolno-naprawczej.
3.3. ZESTAW OBSŁUGIWANIA TECHNICZNEGO MTO 9W88M1
Zestaw obsługiwania technicznego MTO 9W88M1 (rys. 14 i 19)
jest przeznaczony do:
— obsługiwania bieżącego i technicznego nr 1 zestawu SURN
1S91M1 i wyrzutni SPU 2P25M1;
— obsługiwania technicznego nr 2 i sezonowego zestawu SURN
oraz wyrzutni razem ze stacją kontrolno-naprawczą 2W7K;
— naprawy zestawu SURN i wyrzutni w zakresie ZCzZ nr 1
(eksploatacyjnego).
Zestaw obsługiwania technicznego UTO 9W88M1 wchodzi
w skład jednostek wyposażonych w zestawy 2K12M i przeprowa-
dza obsługiwanie techniczne podczas marszu i postoju.
44
Wyposażenie zestawu obsługiwania technicznego jest umiesz-
czone na samochodzie terenowym URAŁ-375.
Wynośne przyrządy pomiarowe są umieszczone w łatwo do-
stępnych miejscach i mają mocowania ułatwiające zdejmowanie
ich.
Przyrządy kontrolno-pomiarowe i kontrolno-legalizacyjne,
umieszczone w stanie rozwiniętym (tzn. są przyłączone do sieci
pokładowej), umożliwiają przeprowadzanie pomiarów parametrów
urządzeń i sprawdzanie ich stanu technicznego zarówno przez
antenę, jak i za pomocą zewnętrznych połączeń kablowych.
Zestaw obsługiwania technicznego umożliwia:
— napełnianie powietrzem urządzeń pneumatycznych zestawu
SURN 1S91M1 do 125-M30 atm.;
— sprawdzenie kanału automatyki kątowej urządzenia 1S91M1;
— pomiar poziomu szumów amplitudowych kanału 2NPAM1;
— kontrolę dokładności utrzymywania częstotliwości przez na.-
dajniki;
— sprawdzenie sprawności układu zasilania zestawu SURN
i wyrzutni;
— sprawdzenie stanu technicznego zespołów startowych i kon-
trolę wyrzutni;
— kontrolę sygnałów w złączach i obwodach kablowych;
— wymianę zespołów znajdujących się w ZCzZ-1;
— kontrolę dokładności poziomowania;
— zwijanie w zwoje kabli sprzęgających układu łączności syn-
chronicznej i wzajemnego orientowania.
Zestaw obsługiwania technicznego jest wyposażony w:
— autonomiczne trójfazowe źródło zasilania 220 V, 400 Hz o mo-
cy 8 kW, do uruchamiania silnika trakcyjnego;
Rys. 14. Widok ogólny urządzenia 9W88M1
45
Rys. 15. Widok ogólny urządzenia 2W7M1-K
Rys. 16. Widok ogólny urządzenia 2W7M1-R
— stół o wymiarach 1000X600 mm;
— skrzynię metalową (sejf) do przechowywania dokumentów
tajnych;
— urządzenie do wykrywania skażeń promieniotwórczych;
— urządzenie do wykrywania bojowych gazów trojących i okreś-
lania stopnia ich oddziaływania;
— ZCzZ nr 1 (eksploatacyjny) na jeden zestaw SURN i cztery
wyrzutnie;
— stolik do zdejmowania ciężkich zespołów;
— środki do dezaktywacji i odkażania;
— urządzenie treningowe 9F62M.
46
3.4. WYPOSAŻENIE STANOWISKA TECHNOLOGICZNEGO 2W6M
Komplet wyposażenia stanowiska technologicznego 2W6M jest
przeznaczony do przygotowania rakiet 3M9M dp zastosowania bo-
jowego i do przeprowadzania napraw wojskowych.
Stanowisko technologiczne 2W6M obsługuje 44-5 baterii ognio-
wych zestawu 2K12M. Elementy składowe wyposażenia umożli-
wiają pracę w dwóch potokach technologicznych: przygotowanie
rakiet do zastosowania bojowego i naprawy wojskowe rakiet środ-
kami ZCzZ-2. Do napraw stosuje się to samo wyposażenie, co do
przygotowania rakiet. Do napraw stosuje się ponadto samochód
ZIŁ wyposażony w stanowiska pomiarowe umożliwiające razem
z wózkiem technologicznym 9T14A przeprowadzanie częściowego
rozkładania i składania rakiet.
Skład wyposażenia stanowiska technologicznego i przeznaczenie
jego elementów podano w tabeli 1.
Tabela 1
Skład i przeznaczenie stanowiska technologicznego
Lp. Oznaczenie Nazwa Liczba Przeznaczenie
1 2W8M1 Stacja kontrolno- -pomiarowa 2 Przeprowadzanie kompleksowych i autonomicznych sprawdzeń aparatu- ry pokładowej rakiety i jej ZCzZ
2 UKS-400 Sprężarka .powietrzna l Sprężanie powietrza do 350 atm., napełnianie zbiorników powietrza KIPS-2W8M1 i dystrybutora powiet- rza 9G22M1
3 9T31M (lub inny prod. krajowej) Dźwig samochodowy 2 Załadunek—wyładunek na stano- wisku technologicznym
4 9T22B Samochód transportowy Przewożenie rakiet 3M9M w po- jemnikach i bez pojemników
5 MS-1746K Samochód z ze- stawem ZCzZ Przewożenie i przechowywanie częś- ci zapasowych i narzędzi oraz ma- teriałów jednorazowego . użytku do napraw wojskowych na stanowisku technologicznym
6 MS-1760M Zestaw wyposaże- nia technologicz- nego nr 1 2 Skład kompletu wyposażenia tech- nologicznego nr 1 (patrz w tabeli 2)
47
Lp. Oznaczenie Nazwa Liczba Przeznaczenie
7 9G22M1 Dystrybutor powietrza 2 Napełnianie zbiornika pneumatycz- no-energetycznego rakiety (podczas przygotowania rakiety 3M9M do użycia bojowego), napełnianie zbior- nika pneumatyczno-energetycznego rakiety), napełnianie KIPS w przy- padku niemożliwości użycia sprężar- ki powietrza
8 UZA 469 Samochód 2 Holowanie wózków technologicz- nych 9T14A z rakietami w granicach stanowiska technologicznego
Skład kompletu wyposażenia technologicznego nr 1 jest podany
w tabeli 2.
Tabela 2
Skład kompletu wyposażenia technologicznego nr 1
Lp. Oznaczenie Nazwa Liczba Przeznaczenie
1 MS-1760M zestaw 01 Namiot 1 Prowizoryczne pomieszczenie do pracy przy rakietach w warunkach Polowych
2 MS-1760M zestaw 02 Sieć centralnego ogrzewania 1 Ogrzewanie i wentylacja namiotu
3 MS-1760M zestaw 03 Stojak 2 Czasowe przechowywanie rakiet na stanowisku technologicznym
4 MS-1760M zestaw 04 Poprzecznica 1 Załadunek—wyładunek rakiet 3M9M
5 MS-1760M zestaw 05 Skrzynka rozdziel- cza 1 Przyłączenie odbiorników energii elektrycznej
6 MS-1760M zestaw 06 Narzędzia i wyposażenie 1 kpi. Do różnych prac na stanowisku technologicznym
7 MS-1760M zestaw 07 Platforma 1 Układanie, mocowanie na niej w położeniu marszowym i przewożenie w nadwoziu samochodu ZIŁ-131 ze- stawu wyposażenia technologicznego nr 1
48
Rys. 17. Plan rozmieszczenia stanowiska technologicznego 2W6M (wariant)
50 m
Lp. Oznaczenie Nazwa Liczba Przezn ac zenie
8 AB-8 T/230/M Zespół prądotwórczy 1 Zasilanie odbiorników energii elek- trycznej na stanowisku technologicz- nym
9 ZIŁ-131 Samochód 1 Przewożenie wyposażenia wchodzą- cego w skład zestawu nr 1
10 MS-1761M Komplet wyposa- żenia technologicz- nego nr 2 3
Tabela 3
Zestaw kompletu wyposażenia technologicznego nr 2
Lp. Oznaczenie Nazwa Liczba Przeznaczenie
1 9T14A Wózek technologiczny 6 Przewożenie rakiet w . granicach stanowiska technologicznego i do prac związanych z przygotowaniem rakiet do zastosowania bojowego i ich naprawy (razem z samochodem ZCzZ)
2 Komplet uchwy- tów do mocowa- nia wózków tech- nologicznych w nadwoziu samo- chodu 1 Zamocowanie wózków technolo- gicznych w nadwoziu samochodu
3 — Komplet ZCzZ 1 Do napraw i obsługiwań technicz- nych zestawu 2W6M
4 ZIŁ-131 Samochód 1 Przewożenie wyposażenia wcho- dzącego w skład zestawu nr 2
Stanowisko technologiczne jest to szereg wzajemnie połączo-
nych placów, na każdym z których wykonuje się za pomocą od-
powiedniego wyposażenia określone czynności procesu techno-
logicznego związanego z przygotowaniem lub naprawą rakiet.
4 — Przeciwlotniczy zestaw...
49
Do rozmieszczenia wyposażenia stanowiska technologiczngeo
jest wymagany plac o powierzchni 0,6 ha, na równym terenie
o pochyleniu nie przekraczającym 4°.
Drogi dojazdowe między placami powinny zapewniać warunki
normalnego przejazdu samochodów UAZ-469 z wózkiem techno-
logicznym 9T14A i samochodu ZIŁ-157K. Szerokość dróg dojazdo-
wych nie powinna być miejsza niż 5 m.
W celu wyeliminowania ruchu dwukierunkowego na drogach
dojazdowych do placów powinny one być rozmieszczone w spo-
sób pokazany na rys. 17.
Jeżeli ukształtowanie tefenu nie odpowiada wymaganiom, moż-
na zwiększyć odległości między placami.
Stanowisko technologiczne składa się z czterech placów.
Plac nr 1 jest przeznaczony do wyładowywania pojemników
z rakietami i ładowania opróżnionych pojemników, częściowego
odkonserwowywania rakiet i przekazywania ich do potoku oraz
do przechowywania pojemników (z rakietami i opróżnionych).
Do prac załadowczo-wyładowczych na placu jest dźwig samo-
chodowy 9T31M i poprzecznica.
Rys. 18. Widok ogólny KIPS-2W8M1
50
Plac nr 2 jest przeznaczony do odkonserwowywania rakiety,
łączenia skrzydeł i stateczników, sprawdzeń aparatury pokłado-
wej, dopełniania zbiornika powietrzem i uzbrajania rakiet środka-
mi pirotechnicznymi.
Na placu tym są ustawione dwa namioty tak, że drzwi boczne
znajdują się naprzeciw.
Między namiotami są umieszczone dwie stacje kontrolno-pomia-
rowe KIPS 2W8M1, sprężarka powietrza UKS-400 i dwa dystrybu-
tory powietrza 9G22M1. Na przeciwnej stronie tych urządzeń,
obok każdego namiotu, umieszcza się podgrzewacz powietrza
8G27U, zespół prądotwórczy AB-8-T (230M) i tablicę rozdzielczą
z kompletu MS-1760M.

Rys. 19. Widok ogólny urządzenia 9W88M1 z rozwiniętą anteną
51
Rys. 20. Widok ogólny samochodu transportowego 9T22B
(rakiety w opakowaniach)
Rys. 21. Widok ogólny samochodu transportowego 9T22B
Rys. 22. Widok ogólny samochodu transportowego 9T22B (bez pokrowca)
52
Rys. 23. Dystrybutor powietrza 9G22M1
Rys. 24. Widok ogólny sprężarki UKS-400
53
Rys. 25. Komplet przewoźnego wyposażenia technologicznego nr 1 MS-1760M
Rys. 26 komplet przewoźnego wyposażenia technologicznego nr 2 MS-1761M
54
Rys. 27. Widok ogólny żurawia samochodowego 9T31M
Wewnątrz każdego namiotu są dwa miejsca pracy: jedno w pier-
wszej połowie namiotu. i jedno — w drugiej.
W miejscu pracy znajdującym się w pierwszej połowie namio-
tu, wykonuje się kolejno następujące czynności:.
— odkonserwowywanie rakiety, przyłączanie i sprawdzanie
przyłączania skrzydeł i stateczników oraz zamykanie luków;
— sprawdzanie aparatury rakiety za pomocą KIPS.
W miejscu pracy znajdującym się w drugiej połowie namiotu
dopełnia się zbiorniki powietrzem i uzbraja rakiety środkami piro-
technicznymi.
Wydajność potoku technologicznego — jedna rakieta na 40->
60 min.
Plac nr 3 jest przeznaczony do magazynowania rakiet przygo-
towanych do zastosowania bojowego, załadowywania nimi samo-
chodów transportowych i przechowywania uszkodzonych rakiet.
55
Rys. 28. Widok ogólny samochodu z ZCzZ MS-1746K
Rakiety załadowuje i wyładowuje znajdujący się na placu żu-
raw samochodowy z poprzecznicą (zestaw 04 MS-1760M — z wóz-
ków technologicznych 9T14A na samochody transportowe lub na
stojaki oraz przeładowuje rakiety ze stojaków na samochody
transportowe.
Wzdłuż placu są ustawione stojak (zestaw 03 MS-1760M) prze-
znaczone do tymczasowego- przechowywania rakiet.
W czasie przybycia na stanowisko technologiczne kolumn sa-
mochodów transportowych po rakiety bojowe przesuwa się z pla-
cu nr 1 na plac nr 3 żuraw samochodowy lub samochód transpor-
towo-załadowczy.
Plac nr 4 jest przeznaczony do rozmieszczenia wyposażenia nie
wykorzystanego w potoku technologicznym. Na placu tym usta-
wia się samochody z zestawów MS-1760M i MS-1761M, samochód
z ZCzZ i zapasowe wózki technologiczne 9T14A.
Ogółem obsługę stanowiska technologicznego stanowi 84 ludzi
bez uwzględnienia dowództwa, kierowców samochodów i podod-
działu gospodarczego.
56
Rozdział 4
ROZMIESZCZENIE ZESTAWU NA STANOWISKU
4.1. WYMAGANIA DLA STANOWISKA OGNIOWEGO
Stanowisko ogniowe powinno odpowiadać następującym wy-
maganiom:
— przewyższenie i obniżenie zestawu SURN względem wyrzut-
ni nie powinno przekraczać 4°;
— plac do rozwinięcia baterii nie powinien mieć wymiarów
mniejszych niż 300X300 m:
— wokół stanowiska bojowego nie powinno być przedmiotów
terenowych (w miarę możliwości) do 500 m:
— kąty przechyłu zestawu SURN i wyrzutni nie powinny prze-
kraczać 3°30';
— kąty zakrycia stanowiska bojowego nie powinny przekra-
czać 4' (przy dużych kątach zakrycia zmniejsza się bliższa granica
strefy ognia do celów lecących na małych wysokościach);
— wybrane stanowisko ogniowe powinno zapewniać dojazd do
niego środków pomocniczych (STZ, KPC, KIS, KIPS, sprężarki
i dystrybutora powietrza).
4.2. ROZWINIĘCIE NA STANOWISKU I ORIENTOWANIE
Po wybraniu stanowiska bojowego dowódca baterii posługując
się taktycznym schematem rozmieszczenia i uwzględniając kon-
kretne warunki bojowe oznacza miejsca umieszczenia każdego
środka bojowego.
Podczas rozwijania zestawu dowódca powinien uwzględnić, że:
— odległość między zestawem SURN a wyrzutnią powinna wy-
nosić 200—500 m pod warunkiem bezpośredniej łączności wzro-
kowej;
— kabinę odbioru współrzędnych KPC 9S417 umieszcza się
w odległości 204-50 m od zestawu SURN.
57
Przykładowe warianty rozmieszczenia baterii na stanowisku bo-
jowym są przedstawione na rys. 29.
Po określeniu miejsc rozmieszczenia środków bojowych dowód-
ca baterii nakazuje dowódcom wyrzutni przystąpić do rozmieszcze-
nia wyrzutni na stanowiskach i do ich orientowania, ustawia ze-
staw SURN na wybranym stanowisku, kieruje rozwinięciem ze-
stawu SURN i przeprowadza wzajemne orientowanie.
—a
LEGENDA:
Wyrzut”,a SPU 2P25M1
Ó O - Ze&aw SUPN JS9JM1
Rys. 29. Warianty rozmieszczenia SURN
i SPU na stanowisku bojowym
Dla zapewnienia współpracy zestawu SURN z kabiną odbioru
współrzędnych określa się busolą kąt ak między osią podłużną
SURN a kierunkiem na północ.
Wartość kąta ak wprowadza się do zespołu 20SAM1 i podaje ją
obsłudze KPC w celu uwzględnienia podczas kontroli odpracówa-
58
nia azymutu. Orientowanie można przeprowadzać dwoma sposo-
bami:
— za pomocą przyrządów optycznych znajdujących się w ze-
stawie SURN i wyrzutni (sposób podstawowy);
— za pomocą aparatury nawigacyjnej KWADRAT i przyrzą-
dów optycznych zestawu SURN i wyrzutni (sposób dublujący).
Sposób dublujący stosuje się w przypadku braku bezpośredniej
łączności wzrokowej między zestawem SURN a wyrzutnią. Kolej-
ność czynności związanych z orientowaniem wzajemnym sposo-
bem dublującym jest opisany w instrukcji o użytkowaniu wy-
rzutni.
Jeżeli jest łączność wzrokowa, dowódca baterii pokrywa krzyż
wizjera peryskopu obserwacji TPKU ze środkiem wieży każdej
Rys. 30. Planszet wskaźnika obserwacji okręż-
nej
wyrzutni i określa wg podziałki wieży dowódcy kąty ustawienia
każdej wyrzutni względem osi podłużnej zestawu SURN, a na-
stępnie przekazuje je za pomocą łączności radiowej dowódcom
wyrzutni. Jeżeli wyrzutnia znajduje się poza polem widzenia TPKU,
to kąty ustawienia wyrzutni określają operatorzy RSWP (pierw-
szy i drugi) za pomocą 'wizjera anteny. Następnie, zgodnie z in-
strukcją o użytkowaniu wyrzutni, na wyrzutni należy:
— określić i wprowadzić kąty wzajemnego orientowania i war-
tość bazy, wartość temperatury i ładunku, sektor zakazu strzela-
nia;
- — włączyć układ zasilania elektrycznego-,
— ustawić — w przypadku orientowania optycznego — reflek-
59
tory anten 1S61M1-B w kierunku na zestaw SURN (w przypadku
orientowania za pomocą aparatury KWADRAT reflektory anten
1S61M1-B ustawiają się w kierunku na SURN automatycznie).
Po wykonaniu tych czynności rozwijanie wyrzutni na stanowis-
ku bojowym oraz orientowanie uważa się za zakończone, dowódcy
wyrzutni meldują o tym dowódcy baterii za pomocą łączności ra-
diowej.
Po otrzymaniu meldunków od dowódców wyrzutni o zajęciu sta-
nowisk ogniowych, dowódca baterii ustawia na planszecie wskaź-
nika obserwacji okrężnej ruchome znaki z numerami wyrzutni
w położeniach odpowiadających zajętym stanowiskom (rys. 30).
W przypadku niemożliwości wykorzystania środków optycznych
do orientowania należy zastosować dublujący sposób orientowa-
nia za pomocą apratury KWADRAT.
4.3. PRZYGOTOWANIE BATERII DO PRACY
Jeżeli sytuacja bojowa pozwala, to po rozwinięciu baterii, nale-
ży przeprowadzić kontrolę przygotowania jej do pracy bojowej.
Sprawdzenie to przeprowadza się po komendzie dowódcy baterii,
który wydaje ją po otrzymaniu zezwolenia od dowódcy pułku. Po
tej komendzie na zestawie SURN i wyrzutniach wykonuje się
czynności podane w ich instrukcjach o użytkowaniu.
Po przeprowadzeniu sprawdzeń autonomicznych w zestawie
SURN i wyrzutniach i otrzymaniu od dowódców wyrzutni odpo-
wiednich meldunków dowódca baterii powinien przeprowadzić
sprawdzenie pracy zestawu SURN razem z wyrzutniami. W tym
celu dowódca baterii powiadamia dowódców wyrzutni za pomo-
cą łączności radiowej o rozpoczęciu kontroli kompleksowej ba-
terii i po otrzymaniu meldunków od wszystkich dowódców wy-
rzutni o gotowości, wciska przycisk KONTROLA na pulpicie do-
wódcy, po czym następuje automatyczne sprawdzanie przygoto-
wania do pracy bojowej wszystkich wyrzutni.
Kontrolę przygotowania dó pracy bojowej wyrzutni sygnalizuje
dowódcy baterii po zaświeceniu się lampek sygnalizacyjnych na
pulpicie dowódcy: RAKIETY (1, 2, 3 — I; 1, 2, 3 — II; 1, 2, 3 —- III;
1, 2, 3 — IV i GOTOWOŚĆ I, II, III, IV). Po upływie 60 s od
wciśnięcia przycisku KONTROLA wszystkie lampki sygnalizacyj-
ne gasną.
Dowódca baterii melduje dowódcy pułku o gotowości baterii do
pracy bojowej.
60
Rozdział 5
PRACA BOJOWA
5.1. RODZAJE PRACY BATERII
Pracę bojową można prowadzić w stanie gotowości dyżurnej
i trzech bojowych rodzajach pracy OCZEKIWANIE, CEL i START.
Po rozwinięciu i sprawdzeniu przygotowania baterii do pracy
bojowej, jeżeli na to pozwala sytuacja bojowa, bateria znajduje
się w gotowości dyżurnej. Wtedy aparatura zestawu SURN i wy-
rzutni jest wyłączona z wyjątkiem radiostacji w zestawie SURN
i wyrzutniach.
Obsługa zestawu SURN przebywa na swoich miejscach pracy,
a jego dowódca utrzymuje łączność z dowódcą nadrzędnym i do-
wódcami wyrzutni. Czas znajdowania się zestawu SURN w goto-
wości dyżurnej określa nadrzędny dowódca.
Obsługa zestawu SURN przystępuje do pracy bojowej z goto-
wości dyżurnej bezpośrednio po rozwinięciu lub po komendzie
nadrzędnego dowódcy.
Czas dyżurowania — 48 godz.
W czasie gotowości dyżurnej środki bojowe zestawu należy za-
silać z zewnętrznych źródeł zasilania, a obsługę zmieniać co 44-
6 godz.
Sterowanie pracą bojową baterii może być scentralizowane
(wskazywanie celu jest doprowadzone z kabiny odbioru współ-
rzędnych KPC), autonomiczne (wskazywanie celu jest doprowa-
dzone z RSWP 1S11M1 zestawu SURN) i scentralizowanie — auto-
nomiczne (wskazywanie celu jest doprowadzone zarówno z KPC,
jak i z RSWP zestawu SURN).
Rodzaj pracy OCZEKIWANIE
W rodzaju pracy OCZEKIWANIE podczas autonomicznego
i scentralizowanego sterowania pracą bojową cała aparatura ze-
stawu SURN jest włączona (z wyjątkiem wysokich napięć nadaj-
ników SNR). Podczas scentralizowanego sterowania w RSWP po-
6U
winny być wyłączone wysokie napięcia i obroty anteny. RSWP
może być wyłączona całkowicie po otrzymaniu zezwolenia od
nadrzędnego dowódcy.
W wyrzutni powinny być włączone wszystkie układy.
Obsługa zestawu SURN powinna przebywać na swoich miejscach
pracy i obserwować działanie aparatury.
Dowódca baterii odbiera od pierwszego operatora zestawu SURN
meldunki o wykrytych celach, utrzymuje łączność z dowódcą puł-
ku i dowódcami wyrzutni i obserwuje lampki sygnalizacyjne na
pulpicie dowódcy.
W rodzaju pracy OCZEKIWANIE dowódca pułku lub dowódca
baterii może zezwolić na pracę niepełną liczbą wyrzutni (np. jed-
na lub dwie wyrzutnie mogą nie pracować).
Rodzaj pracy CEL
Po wykryciu celu przez RSWP lub wskazaniu współrzędnych
celu z kabiny odbioru współrzędnych KPC bateria przełącza się
w rodzaj pracy CEL.
Wówczas w zestawie SURN przyłącza się wysokie napięcie do
nadajników SNR i zostaje doprowadzona do wyrzutni komenda
CEL. W tym czasie SNR przechwytuje i śledzi cel; następuje opro-
mieniowywanie celu.
Dowódca baterii przygotowuje się do przeprowadzenia startu
rakiet do celu. W tym celu:
— włącza wyłączniki CEL (I-rIV) na pulpicie dowódcy tych
wyrzutni, z których przewiduje start rakiet;
. — ustawia planszet wskaźnika obserwacji okrężnej (WOO) w ta-
kim położeniu, aby kierunek ruchu znacznika celu na WOO był
równoległy do linii parametru naniesionych na planszecie (rys. 30);
— określa parametr celu na podstawie odległości między kie-
runkiem ruchu znacznika celu na WOO a linią oznaczającą środek
strefy ognia. Jeżeli parametr celu jest taki, że cel przy swoim dal-
szym ruchu wejdzie w strefę ognia, to można do niego dokonać
startu rakiety;
— określa na podstawie oznaczeń na planszecie WOO znajdu-
jące się poza sektorem zakazu startu wyrzutnie, z których można
przeprowadzić start rakiet do danego celu;
— wyłącza na pulpicie dowódcy te wyłączniki CEL (I4-IV), któ-
rych numery odpowiadają numerom wyrzutni w zakazanym sek-
torze strzelania.
Po# włączeniu na wyrzutni komendy CEL zespół obrotowo-wah-
liwy z rakietami ustawia się w kierunku celu i po doprowadzeniu
do niej sygnałów o przechwyceniu celu przez SNR radiolokacyj-
na głowica samonaprowadzania rakiet zaczyna poszukiwać cel, na-
62
stępnie przechwytuje i śledzi go. Zespół obrotowo-wahliwy wy-
rzutni nakierowuje się razem z rakietami na punkt wyprzedzenia.
Należy pamiętać, że rakieta w rodzaju pracy CEL może praco-
wać nieprzerwanie nie więcej niż 10 min z przerwą 1-godzinną
przed następnym włączeniem. Jeżeli temperatura otoczenia wy-
nosi ł-35°Ć, Czas nieprzerwanej pracy nie powinien przekraczać
5 min z przerwą 1-godzinną przed następnym włączeniem. Zezwa-
la się włączać rakiety w rodzaju pracy CEL w czasie tej przerwy
nie więcej niż dwa razy w celu przeprowadzenia startu.
Uwagi: 1) W czasie pracy zestawu 2K12M1 z rakietami 3M9M
i 3M9 kategorycznie zabrania się włączania w zestawie SURN
i wyrzutniach rodzaju pracy PRZECHWYCENIE W POWIETRZU.
2) W razie potrzeby wyłączenia promieniowania wszystkich
urządzeń nadawczych zestawu SURN i wyrzutni (w przypadku wy-
krycia pocisku samonaprowadzającego typu Shrike) należy ustawić
przełącznik PROMIENIOWANIE — WYŁ. na zespole 19KM1
w położeniu WYŁ.
Rodzaj pracy START
W rodzaju pracy START aparatura baterii pracuje podobnie, jak
w rodzaju pracy CEL.
Po włączeniu przełącznika przerzutowego CEL dowódca obser-
wuje wskazania przyrządów WYSOKOŚĆ i PRĘDKOŚĆ oraz lamp-
ki sygnalizacyjne na pulpicie dowódcy. W tym czasie powinny się
zaświecić lampki sygnalizacyjne GOTOWOŚĆ z numerami tych
wyrzutni, które pracują w rodzaju pracy CEL.
Po przechwyceniu celu przez radiolokacyjne głowice samona-
prowadzania powinny się zaświecić lampki sygnalizacyjne RA-
KIETA tych wyrzutni.
W przypadku gdy ria wyrzutni w rodzaju pracy CEL nie wszyst-
kie rakiety pracują, lampki oznaczone numerami tych rakiet nie
świecą.
Start przeprowadza się w następujący sposób:
— podczas zbliżenia się na wskaźniku obserwacji okrężnej znacz-
nika celu do strefy ognia oznaczonej na planszecie i po zaświece-
niu się lampki sygnalizacyjnej CEL W STREFIE na pulpicie do-
wódcy odciąga się zabezpieczenie STARTU w lewą stronę;
— wybiera się wyrzutnię do startu rakiet (wyrzutnia powinna
się znajdować w dozwolonym sektorze strzelania, lampki sygna-
lizacyjne GOTOWOŚĆ i RAKIETA powinny świecić;
— przekazuje się komendę START ze wskazaniem numeru wy-
rzutni;
— naciska się w ciągu 24-3 s i zwalnia przycisk START wy-
branej wyrzutni;
63
— sprawdza się, czy rakieta zeszła z wybranej wyrzutni na
podstawie zgaśnięcia jednej z lampek sygnalizacyjnych RAKIETA
i meldunku dowódcy wyrzutni (START NASTĄPIŁ);
— przyjmuje się meldunek o zniszczeniu celu od drugiego ope-
ratora;
Start następnej rakiety z jednej i tej samej wyrzutni przepro-
wadza się poprzez powtórne naciśnięcie przycisku START tej
wyrzutni, lecz nie wcześniej niż po upływie 4 s od zejścia z wy-
rzutni pierwszej rakiety.
Start rakiet z różnych wyrzutni przeprowadza się z dowolnym
odstępem czasowym — w tym i salwą.
W przypadku otrzymania meldunku od dowódcy wyrzutni o nie-
dojściu komendy START z zestawu SURN do wyrzutni, dowódca
baterii przeprowadza start z drugiej wyrzutni lub podaje dowódcy
wyrzutni, z której nie nastąpił start, komendę przeprowadzenia
startu rakiet samodzielnie z pulpitu sterowania wyrzutni. Wów-
czas dowódca wyrzutni otwiera pokrywę przycisków startu na
^pulpicie dowódcy wyrzutni i naciska przycisk START.
5.2. RODZAJE DOWODZENIA ŚRODKAMI BOJOWYMI ZESTAWU
W rodzajach pracy CEL i START można stosować różne rodza-
je dowodzenia baterią. Rozróżnia się trzy rodzaje dowodzenia: do-
wodzenie scentralizowane., scentralizowanie-autonomicznę_ (miesza-
ne) i autonomiczne.... "
Podczas dowodzenia scentralizowanego dowódca baterii nie wy-
biera samodzielnie celu,- wskazuje mu go SD pułku poprzez kabi-
nę odbioru współrzędnych KPC.
Podczas dowodzenia scentralizowanie-autonomicznego (mieszane-
go) dowódca baterii wykonuje zadanie bojowe na podstawie otrzy-
mywanych współrzędnych celu z KPC i wykrywa cele stacją
RSWP.
Podczas dowodzenia autonomicznego dowódca baterii wykrywa
i niszczy cele samodzielnie.
Praca podczas dowodzenia scentralizowanego
Po przyjęciu z KPC komendy rozpoczęcia pracy zestawu 2K12M .
obsługa zestawu SURN określa busolą kąt między osią SURN,
a kierunkiem na północ. Zmierzony kąt ak dowódca zestawu SURN
wprowadza do zespołu 20SAMI i przekazuje ak do KPC w celu
uwzględnienia jego wartości podczas kontroli odpracowania azy-
mutu przez SNR. Następnie obsługi, SURN i SPU sprawdzają dzia-
łanie układu wg przyrządów i wskaźników na pulpitach, zgodnie
64
z instrukcjami o użytkowaniu zestawu SURN i wyrzutni. W tym
czasie RSWP nie obserwuje sytuacji powietrznej.
Po otrzymaniu z kabiny KPC współrzędnych celu zapala się na
pulpicie dowódcy SURN lampka sygnalizacyjna PRZYJĄĆ WSKA-
ZANY CEL, dowódca ustawia przełącznik na pulpicie dowódcy
CEL — WYŁ. w położeniu CEL i podaje operatorowi SNR ko-
mendę przechwycenia celu.
Praca podczas dowodzenia autonomicznego
Obsługi zestawu SURN i wyrzutni sprawdzają działanie przyrzą-
dów umieszczonych na pulpitach SURN i przeprowadzają wstępne
poszukiwanie.
Po otrzymaniu od pierwszego operatora zestawu SURN mel-
dunku o wykryciu celu, dowódca baterii podaje pierwszemu ope-
ratorowi komendę rozpoznania go. Jeżeli przy celu brak znacz-
nika rozpoznania, następuje przechwycenie celu i start rakiet.
W Celu zwiększenia operatywności można w RSWP zastosować
„podśledzenie" drugiego celu. Polega to na tym, że pierwszy ope-
rator przestawia RSWP na rodzaj pracy CEL II wg wskazówek
dowódcy zestawu SURN, a SNR śledzi w tym czasie automatycz-
nie pierwszy cel.
Po przyjściu od pierwszego operatora meldunku o wykryciu
drugiego celu dowódca podaje pierwszemu operatorowi komendę
przekazania współrzędnych drugiego celu do SNR, a drugiemu
operatorowi — o śledzeniu w dalszym ciągu pierwszego celu. Na-'
tychmiast po zniszczeniu pierwszego celu SNR, mając współrzęd-
ne celu, zaczyna śledzić drugi cel.
Po zameldowaniu przez pierwszego operatora o wykryciu bar-
dziej niebezpiecznego celu dowódca podaje pierwszemu operato-
rowi komendę przekazania współrzędnych drugiego celu do SNR,
a drugiemu operatorowi — o śledzeniu w dalszym ciągu pierwsze-
go celu. Natychmiast po zniszczeniu pierwszego celu SNR, mając
współrzędne celu, zaczyna ślędzić drugi cel.
Po zameldowaniu przez pierwszego operatora o wykryciu bar-
dziej niebezpiecznego celu (np. celu lecącego z większą prędkoś-
cią niż cel śledzony lub celu lecącego prosto na bronione stano-
wisko) dowódca może powziąć decyzję o zaprzestaniu dotychcza-
sowego śledzenia i przechwyceniu bardziej niebezpiecznego celu.
Daje wówczas komendę pierwszemu i drugiemu operatorowi p roz-
poczęciu śledzenia nowego celu. Wtedy pierwszy operator prze-
kazuje do SNR współrzędne bardziej niebezpiecznego celu, a drugi
przestaje śledzić dotychczasowy cel i przechwytuje (wg współ-
rzędnych celu z RSWP) bardziej niebezpieczny.
Po przejściu do śledzenia innego cel nie wyłącza się przełącz-
nika CEL na pulpicie dowódcy. Należy wtedy uwzględniać, że
5 — Przeciwlotniczy zestaw...
65
w rodzaju pracy CEL rakiety mogą pracować kolejno nie' dłużej
niż 10 min. Dlatego dowódca baterii powinien wówczas powziąć
decyzję o kolejności pracy rakiet w rodzaju pracy CEL.
Na wyrzutni cała aparatura pracuje tak samo, jak w przypadku
dowodzenia scentralizowanego.
Praca podczas dowodzenia mieszanego
Praca w zestawie SURN i wyrzutniach przebiega w taki sam
sposób jak podczas dowodzenia autonomicznego. Dowódca baterii
może otrzymywać wskazywanie celu z KPC. Czynności jego w przy-
padku otrzymywania współrzędnych wskazywanego celu z KPC są
opisane w rozdziale „Praca podczas dowodzenia scentralizowa-
nego".
W przypadku braku współrzędnych celu z KPC dowódca po-
dejmuje samodzielnie decyzję o wyborze celu.
Właściwości pracy podczas dowodzenia mieszanego sprowadzają
się do tego, że jeżeli w czasie śledzenia przechwyconego celu
(wskazanego przez RSWP) są doprowadzane równocześnie współ-
rzędne celu z KPC, to dowódca nie cofając komendy CEL powi-
nien dać drugiemu operatorowi komendę zaprzestania śledzenia
celu i włączyć w SNR współrzędne celu otrzymane z kabiny KPC.
Jeżeli do śledzonego celu nastąpił już start rakiety, *to należy
w dalszym ciągu śledzić ten cel.
5.3. WŁAŚCIWOŚCI PRACY BATERII W RÓŻNYCH WARUNKACH
W celu zapewnienia skuteczności w działaniu baterii przewidzia-
no dla niej szereg rodzajów pracy aparatury, które stosuje się
w przypadku uszkodzenia któregoś z urządzeń w razie stosowania
przez przeciwnika zakłóceń radioelektronicznych i w innych przy-
padkach.
Stosuje się następujące rodzaje pracy:
— przechwycenie i śledzenie przez SNR w ręcznym rodzaju
pracy;
— praca w warunkach zakłóceń pasywnych;
— praca w warunkach zakłóceń niesynchronicznych;
— praca w warunkach zakłóceń aktywnych;
— praca w przypadku celów nisko lecących i manewrujących;
— praca SNR jednym; kanałem;
— praca z zasilaniem elektrycznym z napędem silnika trakcyj-
nego;
— praca z zasilaniem ze źródła zewnętrznego;
— praca 1S61M1 z liniami dwuprzewodowymi;
— samodzielny start rakiet z wyrzutni;
66
— niecelowany start rakiet;
— półautomatyczne rozwijanie i zwijanie zestawu SURN;
— ręczne rozwijanie zestawu SURN;
— półautomatyczne i ręczne sterowanie zespołem obrotowo-wah-
liwym wyrzutni;
— praca SNR z wizjerem telewizyjno-optycznym.
Przechwycenie i śledzenie celu przez SNR
w ręcznym rodzaju pracy
W przypadku pojawienia się sygnałów zakłócających utrudnia-
jących lub uniemożliwiających półautomatyczne przechwycenie
i śledzenie celu albo w przypadku uszkodzenia układu śledzenia
półautomatycznego dowódca daje drugiemu operatorowi komendę
przełączenia stacji na ręczny rodzaj pracy.
Wówczas drugi operator posługując się organami sterowania
na pulpicie drugiego operatora dokonuje przechwycenia i śledze-
nia celu.
Praca w warunkach zakłóceń pasywnych
Po zaobserwowaniu na wskaźniku obserwacji okrężnej i wskaź-
nikach SNR zakłóceń pasywnych dowódca baterii daje pierwsze-
mu i jdrugiemu operatorowi komendę „skompensować sygnał".
Pierwszy operator określa wtedy zgrubne współrzędne: azymu-
tu — środka zakłócenia i kąt położenia — według numeru wiązki,
w której jest zakłócenie, następnie kompensuje zakłócenia, okreś-
la prędkości wiatru i powiadamia o tym drugiego operatora. Z ko-
lei pierwszy operator wskazuje cel do SNR w ten sam sposób, jak
w przypadku braku zakłóceń.
Drugi operator przełącza SNR do rodzaju pracy „śledzenie ręcz-
ne" kompensuje zakłócenia i przechwytuje cel w rodzaju pracy
„sterowanie ręczne".
Praca w warunkach zakłóceń niesynchronicznych
Po zaobserwowaniu na wskaźniku‘obserwacji okrężnej zakłóceń
niesynchronicznych dowódca nakazuje pierwszemu operatorowi
włączyć aparaturę tłumienia zakłóceń niesynchronicznych.
Praca w warunkach zakłóceń aktywnych
Pó zaobserwowaniu na wskaźnikach zakłóceń aktywnych pierw-
szy operator przełącza RSWP do rodzaju pracy „ręczna regulacja
wzmocnienia" i zmniejsza ręcznie poziom sygnału zakłóceń na
ekranie wskaźnika obserwacji okrężnej, po czym przekazuje do
*
67
SNR współrzędne zgrubne: azymut (środka sektora zakłóceń) i kąt
położenia (wg numeru kanału, w którym są zakłócenia) i śledzi
ręcznie cel na wskaźniku.
W czasie zakłóceń aktywnych SNR zaczyna automatycznie śle-
dzić cel — źródło zakłóceń we współrzędnych kątowych. W od-
ległości w tym przypadku SNR śledzi bramkę współrzędnych celu.
W przypadku pojawienia się zakłóceń w kanale odległości SNR
prędkość w odległości wprowadza się do wyrzutni za pomocą na-
dajnika zespołu 19BM1 po podaniu komendy przez dowódcę ze-
stawu SURN. W tym £elu ustawia się przełącznik Dn —
WYŁ. w położeniu Do ręcznie, a następnie nastawia pokrętłem
Poręcznie wg podziałki prędkość podawaną przez dowódcę zestawu
SURN.
Praca w przypadku celów nisko lecących i manewrujących
Cel nisko lecący można wykryć na wskaźniku obserwacji okręż-
nej, na odległości 204-30 km. Dlatego — w związku z ograniczo-
nym czasem na obróbkę sygnału takiego celu — obsługa powinna
działać w sposób zsynchronizowany i szybki.
Po wykryciu celu nisko lącego pierwszy operator niezwłocznie
podaje do SNS współrzędne celu (rozpoznanie celu przeprowadza
się pó przechwyceniu).
Drugi operator — po otrzymaniu współrzędnych celu — włącza
na swoim pulpicie zespoły sterowania pracą SNR podczas śledze-
nia celów nisko lecących i wykorzystując ich organy regulacyjne,
przechwytuje i śledzi cel.
Cechą charakterystyczną śledzenia celów nisko lecących jest
okresowe pojawianie się celu fałszywego, którego kąt położenia
jest mniejszy niż celu rzeczywistego (zjawisko sygnału zwiercia-
dlanego). W związku z tym układ śledzenia kątowego przechodzi
stopniowo ze śledzenia celu rzeczywistego na cel fałszywy i „gu-
bi" cel. Zespoły sterowania pracą SNR celów nisko lecących ułat-
wiają pracę drugiemu operatorowi i podtrzymują automatycznie
śledzenie rzeczywistego celu. Jednak drugi operator powinien
w tym rodzaju pracy uważnie sprawdzać pracę SNR i w razie po-
trzeby korygować śledzenie automatyczne organami sterowania
umieszczonymi na pulpicie drugiego operatora.
Praca SNR jednym kanałem
W przypadku uszkodzenia jednego z kanałów odbiorczych SNR
można przechwytywać i śledzić cel jednym kanałem (uszkodzony
kanał jest ‘wyłączony).
Należy mieć przy tym na uwadze, że SNR nie jest wtedy odpor-
na na aktywne zakłócenia kątowe.
%
68
Praca z zasilaniem elektrycznym z napędem silnika trakcyjnego
W przypadku uszkodzenia silnika turbinowego w zestawie SURN
i wyrzutni jest przewidziana możliwość zasilania elektrycznego
z zastosowaniem napędu silnika trakcyjnego.
Dowódca podaje wówczas kierowcy-mechanikowi komendę
„przyłączyć układ zasilania do silnika trakcyjnego".
Praca z zasilaniem ze źródła zewnętrznego
W celu ograniczenia wyczerpywania zasobu pracy silnika tur-
binowego zaleca się stosować na stanowisku stacjonarnym baterii
oraz w czasie zajęć szkoleniowych w zestawie SURN i wyrzut-
niach zasilanie z zewnętrznego źródła zasilania PES-100-T.
Przed przejściem do pracy z zastosowaniem zewnętrznego źród-
ła zasilania aparatura zestawu SURN i wyrzutni powinna być wy-
łączona, a organy regulacyjne powinny być ustawione w położeniu
wyjściowym.
Zewnętrzne źródło zasilania przyłącza się w sposób podany
w instrukcji o użytkowaniu zestawu SURN i wyrzutni.
Uwaga. Po przełączeniu obowiązkowo należy sprawdzić pra-
widłowość faz.
Praca 1S61M1 z liniami dwuprzewodowymi*
W warunkach stacjonarnego rozwinięcia baterii i w przypadku
uszkodzenia radiostacji 1S61M1 lub migania albo gaśnięcia lam-
pek sygnalizacyjnych GOTOWOŚĆ I, II, III, IV na pulpicie do-
wódcy zestawu SURN i lampki ŁĄCZNOŚĆ na pulpitach dowódców
wyrzutni dowódca baterii ustawia przełącznik AUT. WŁĄCZ. —
WYŁĄCZ, zespołu 3BSAM1 w położeniu WYŁ. i daje komendę
przełączenia 1S61M1 do rodzaju pracy „łączność przewodowa".
Wówczas dowódcy SPU ustawiają przełącznik RODZAJ PRACY —
1S61M1-B w położeniu PRZEWODOWA.
Samodzielny start rakiet z wyrzutni
Praca bojowa wyrzutni odbywa się automatycznie, bez udziału
obsługi. Jednak w przypadku niedojścia komendy START z ze-
stawu SURN do wyrzutni wskutek uszkodzenia 1S61M1 lub z in-
nych przyczyn można przeprowadzić start rakiet z pulpitu dowód-
cy wyrzutni.
Po otrzymaniu komendy START od dowódcy baterii dowódca
wyrzutni, z której powinien nastąpić start, obserwuje świecenie
69
się lampki sygnalizacyjnej START na pulpicie dowódcy. Jeżeli
lampka ta nie zaświeciła się i rakieta nie zeszła z wyrzutni, do-
wódca jej melduje dowódcy baterii „Komenda START nie prze-
szła".
Po przyjęciu tego meldunku dowódca baterii może dać dowód-
cy tej wyrzutni komendę przeprowadzenia samodzielnego startu
rakiet. Po przyjęciu tej komendy dowódca wyrzutni naciska przy-
cisk OTWAR. S do góry, otwiera pokrywę przycisków START na
pulpicie dowódcy wyrzutni i wciska przycisk S.
Nie celowany start rakiet
W celu szybkiego rozładowania wyrzutni z rakiet i w razie po-
trzeby zniszczenia ich jest na wyrzutni przewidziana możliwość nie
celowanego startu rakiet.
Start nie wycelowany (awaryjny) wykonuje się albo po otrzy-
maniu komendy od dowódcy baterii albo samodzielnie, jeżeli wy-
maga tego sytuacja bojowa (niebezpieczeństwo przechwycenia wy-
rzutni przez przeciwnika).
W celu przeprowadzenia startu nie wycelowanego należy zdjąć
z wyrzutni pokrowiec, i nastawić zespół obrotowo-wahliwy w ką-
cie położenia na 10°, a w azymucie — w strefie, wyłączającej
możliwość porażenia podczas startu wojsk własnych. Start prze-
prowadza %ię w sposób następujący: naciska się na pulpicie do-
wódcy wyrzutni przycisk OTWAR. S, otwiera pokrywę przycis-
ków startu i z przedziałem czasowym nie krótszym niż 1 s na-
ciska przyciski startu nie wycelowanego I, II, III (NP-I, NP-II,
NP-III).
Półautomatyczne rozwijanie i zwijanie zestawu SURN
W przypadku .uszkodzenia układu automatycznego sterowania
podnoszeniem i opuszczaniem zestawu SURN można rozwijać
w półautomatycznym rodzaju pracy. W tym celu ustawia się prze-
łącznik AUTOMAT — PÓŁAUTOMAT na pulpicie mechanika-kie-
rowcy w położeniu PÓŁAUTOMAT.
Zespół 16NM1 podnosi się i opuszcza przez naciśnięcie przycis-
ku PODNOSZENIE lub OPUSZCZANIE na wynośnym pulpicie ste-
rowania zespołu 16NM1. W położeniu wciśniętym przycisk należy
utrzymywać aż do zakończenia podnoszenia lub opuszczania ze-
społu 16NM1.
Kontenery podnosi się i opuszcza przez wciśnięcie przycisków
PODNOSZENIE, OPUSZCZANIE na pulpicie kierowcy-mechanika.
W położeniu wciśniętym przycisk należy utrzymywać aż do za-
kończenia' podnoszenia lub opuszczenia kontenerów.
70
Kolumnę antenową równoważy się przez kolejne wciskanie
przycisków poziomowania na pulpicie kierowcy-mechanika, obser-
wując jednocześnie wskazania wskaźników zerowych.
W położeniu wciśniętym należy odpowiedni przycisk utrzymy-
wać aż wskazówka wskaźnika zerowego dojdzie do położenia ze-
rowego.
Ręczne rozwijanie zestawu SURN
W przypadku uszkodzenia napędów lub układu zasilania elek-
trycznego zestawu SURN można zwijać i rozwijać ręcznie.
Zespół 16NM1 podnosi się i składa specjalną dźwignią, którą
w tym celu wkłada się w gniazdo i zazębia z reduktorem składa-
nia. Obracać ją należy dotąd, aż zespół 16NM1 nie zostanie pod-
niesiony lub opuszczony.
Kontenery podnosi się czterema dźwigniami. W tym celu na-
leży ustawić dźwignię przełączania mechanizmu podnoszenia w po-
łożeniu RĘCZNE, włożyć dźwignie podnoszenia ręcznego i obra-
cać ją w kierunku pokazanym na ściance bocznej transportera
gąsienicowego KM-568M1 aż do całkowitego podniesienia lub
opuszczenia kontenerów.
Kolumnę antenową poziomuje się i przygotowuje do opuszczenia
w płaszczyźnie ramy specjalną dźwignię reduktora poziomowania
ramy wewnętrznej, natomiast poziomuje ją i przygotowuje do
opuszczenia w płaszczyźnie ramy środkowej przez obracanie ręką
wałka przegubowego ramy środkowej.
Spoziomowania i przygotowania dó opuszczania kontroluje się
kwadrantem typu KO-30. W tym celu ustawia się kwadrant na
plaskach kontrolnych umieszczonych na dachu transportera gąsie-
nicowego GM-568M1 i kontenerze RSWP w sposób podany w in-
strukcji o użytkowaniu zestawu SURN.
Półautomatyczne i ręczne sterowanie
zespołem obrotowo-wahliwym wyrzutni SPU 2P25M1
W celu umożliwienia wykonania różnych sprawdzeń i rozszerze-
nia możliwości sterowania wyrzutnią podczas załadowywania, roz-
ładowywania i w innych przypadkach jest przewidziane na wy-
rzutni półautomatyczne sterowanie napędami. Stosuje się je w na-
stępujący sposób: ustawia się przełącznik PÓŁAUTOMAT — AU-
TOMAT — MARSZOWE w położeniu PÓŁAUTOMAT; wówczas
napędami zespołu obrotowo-wahliwego wyrzutni steruje się po-
krętłami AZYMUT i POCHYLENIE na pulpicie operatora wyrzut-
ni. Zespół obrotowo-wahliwy podnosi się i obraca przez obraca-
nie pokręteł umieszczonych na reduktorach azymutu i kąta po-
łożenia.
71
Praca SNR z zastosowaniem wizjera telewizyjno-optycznego
W dzień, podczas sprzyjających warunków atmosferycznych
można w SNR śledzić cele na ekranie wizjera telewizyjno-optycz-
nego TOW. W tym celu przełącza się nadajnik impulsowy na ro-
dzaj pracy OBCIĄŻENIE SZTUCZNE. Drugi operator,, obserwując
cel na ekranie monitora WPU aparatury TOW, utrzymuje ręcz-
nym manipulatorem cel na ekranie WPU (w punkcie przecięcia
się linii) i podaje komendę DOKŁADNE WSPÓŁRZĘDNE. Współ-
rzędne celu, azymut i kąt położenia są doprowadzane z SNR do
aparatury 1S61M1-A, a współrzędne odległości — RSWP przez
SNR.
72
Tabela okresów obsługiwania technicznego środków zestawu 2K12M1 Tabela 4
Lp. Urządzenie zestawu Elementy składowe Obsługiwanie bieżące Obsługiwanie techniczne nr 1 Obsługiwanie techniczne nr 2 Obsługiwanie sezonowe Uwagi
nie rzadziej niż raz po przebiegu (km) po przepra- cowaniu (godz.) wymagany czas (godz.) nie rzadziej niż raz i po przebiegu i (km) po przepra- cowaniu (godz.) wymagany czas (godz.) nie rzadziej niż raz po przebiegu (km) po przepra- cow:aniu (godz.) wymagany , czas (godz.)
nie rzadziej niż raz wymagany czas (dni)
1 1S91M1 Aparatura radio- elektroniczna w dni techniki 500 25 5—6 CO 6 miesięcy — 200±20 3 w roku — 500±5 5—6 W okresie przejścia do użytkowania sprzętu w warunkach jesienno-zimowych lub wiosenno-letnich 3
GM-568M1 po powrocie do parku — — 2 — 1000 — 1100 km prze- biegu lub po pracy silnika na postoju w czasie 50 4- 60 godz. 2 — 2000—2200 km prze- biegu lub po pracy silnika na postoju w czasie 100 4- 120 godz. 4 2
Układ zasilania elektronicznego — — — — co 6 miesięcy — 200±20 — w roku — 500rt50 — —
GTW-2PW8 w tygodniu — . — — co 6 miesięcy — 36 “44 3 godz. w roku — 724-80 8 godz. 2 godz.
Układ podnosze- nia i poziomowa- nia w dni techniki — — —. co 6 miesięcy —. 200 — w roku — 150^200 cykli 500 godz. — —
2 2P25M1 Aparatura radio- elektroniczna CO 2 tygodnie — 5—6 co 6 miesięcy 10004- 1200 100 34-4 w roku 20004- 2200 1000 godz. 504-60 cykli 5—6 24-3
GTD-5M w tygodniu podczas pracy silnika — raz w mie- siącu, gdy silnik nie pracuje 1 co 6 miesięcy —. 48 “50 2 godz. w roku — 964-100 4 godz. 30
GM-578M1 Analogicznie jak obsługiwanie techniczne ciągnika gąsienicowego GM-568M1
3 2W7M1 W całej aparaturze w tygodniu — — 1 dzień w roku — — — na 2 lata 2000 500 — —
4 9W88M1 — w tygodniu — — — CO 6 miesięcy 500 — — w roku 2 $00 f | — 5 —
5 2W8M1 — w dni techniki — — — CO 3 miesiące 500 100 — w roku 200 500 — — *
6 2T7M — w dni techniki — — — co 6 miesięcy 1200 100 — na 2 lata 50004- 6Ó00 2000 załadowań — —
7 9T22B — w dni techniki — — — CO 6 miesięcy 10004- 1200 — 14 godz. na 2 lata 5000 4- 6000 — 18 godz. —
8 MS-1760M — w dni techniki — — — co 6 miesięcy 1200 — 15 godz. na 2 lata 500 — — —
9 MS- 1761M w dni techniki — — — co 6 miesięcy 1200 — — na 2 lata 5000 — — —
10 MS-1746K — w dni techniki — — co 6 miesięcy 1200 — — na 2 lata 50004- 6000 — — —
Rozdział 6
OBSŁUGIWANIE TECHNICZNE
6.1. RODZAJE I OKRESOWOŚĆ OBSŁUGIWAŃ TECHNICZNYCH
W celu utrzymywania baterii w stałej sprawności technicznej
i gotowości bojowej należy systematycznie i dokładnie przepro-
wadzać obsługiwania techniczne całej aparatury wchodzącej w jej
skład w sposób podany w niniejszej instrukcji i w instrukcjach
o użytkowaniu zestawu SURN i wyrzutni, w przewidzianych w tych
instrukcjach okresach. Jakkolwiek odstępstwo od zakresu i czę-
stotliwości przeprowadzania obsługiwań technicznych baterii mo-
że doprowadzić do obniżenia jej gotowości bojowej.
Obsługiwania techniczne dzieli się ha: obsługiwanie bieżące,
obsługiwanie techniczne nr 1, (OT-1), obsługiwanie techniczne
nr 2 (OT-2) i obsługiwanie sezonowe (OS).
Obsługiwanie bieżące przeprowadza obsługa, a pozostałe ro-
dzaje obsługiwań — obsługa zestawu SURN i wyrzutni z udzia-
łem obsługi stacji kontrolno-naprawczej KIS i zestawu MTO
9W88.
Podczas przeprowadzania obsługiwania technicznego wytnienia
się elementy i urządzenia, które przepracowały przewidziany dla
nich zasób pracy.
Kurz z aparatury zestawu SURN i wyrzutni usuwa się odkurza-
czem, który przyłącza się do sieci 220 V, 50 Hz lub przez specjal-
ną przystawkę — do sieci 220 V, 400 Hz. Odkurzacz wchodzi
w skład kompletu ZCzZ-1 SURN.
Wszystkie prace wchodzące do zakresu obsługiwania technicz-
nego nr 1 i nr 2 i obsługiwania sezonowego wyrzutni przeprowa-
dza się tylko po zdjęciu z nich rakiet.
Oględziny i naprawę rakiet z zastosowaniem ZCzZ-1 można prze-
prowadzać zarówno, gdy znajdują się one na wyrzutni, jak i poza
nią (w namiocie specjalnym lub na specjalnie wyposażonym placu).
Oględziny i naprawę rakiet na wyrzutni z zastosowaniem ZCzZ-1
przeprowadza się po zakończeniu wszystkich czynności obsługi-
wania technicznego wyrzutni i ustawieniu na niej rakiet.
73
Podczas naprawy rakiet dopuszczalne jest usuwanie tylko tych
uszkodzeń, które można usunąć z zastosowaniem indywidualnego
ZCzZ rakiety. We wszystkich innych wypadkach należy rakiety
przesyłać do naprawy w odpowiednich organach naprawczych.
Dowódca baterii kieruje wszystkimi pracami podczas obsługiwań
technicznych w baterii. Okresy obsługiwań technicznych środków
zestawu 2K12M są podane w tabeli 4.
6.2. SPRAWDZANIE KOMPLEKSOWE
Po wykonaniu OT-1 i OT-2 wyrzutni lub zestawu SURN obo-
wiązkowo należy przeprowadzić sprawdzenie kompleksowe.
W tym celu należy rozwinąć zestaw SURN i wyrzutnie. Spraw-
dzenie kompleksowe rozpoczyna się po komendzie dowódcy ba-
terii „Przystąpić do wykonania sprawdzenia kompleksowego"
i polega ono na doprowadzeniu z zestawu SURN do wyrzutni syg-
nałów sterowania i komend jednorazowych, odpracowaniu ich
w wyrzutni oraz przekazaniu meldunków z wyrzutni do zestawu
SURN. Podczas tego sprawdzenia sprawdza się dokładność od-
pracowania sygnałów doprowadzonych oraz poprawność wyda-
wania komend.
Wykaz sprawdzeń kompleksowych jest podany w tabeli 5.
Wykaz sprawdzeń kompleksowych
Tabela 5
Łp. Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
1 Sprawdzenie dokładności orientowania SURN i SPU aparaturą KWADRAT Sprawdzać w następujący sposób: — włączyć aparaturę KWADRAT na wyrzut- ni i zorientować zestaw SURN i wyrzutnie zgodnie z instrukcjami o ich użytkowaniu; — wprowadzić do zespołu 20SBM1 wartości X, Y i bgpk odczytane z aparatury KWADRAT; — określić kąty <pi i <pa środkami optycznymi i bazę taśmą mierniczą i wprowadzić ich war- tości na zespole 19BM1 SPU; — ustawić przełącznik ORIENTOWANIE na zespole 19BM1 SPU w położeniu OPT; Dokładność oriento- wania w kątach nie po- winna przekraczać+2°, a w bazie B — 5%
74
Lp. Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
— włączyć aparaturę wyrzutni; — ustawić anteny SNR w azymucie na kąt 50°4-80° w stosunku do kierunku na wyrzut- nie, a w kącie położenia na kąt 0p4-30°; — podać z zestawu SURN do wyrzutni ko- mendę CEL i odległość 104-15 km; — odczytać wartość azymutu Po z podziałki azymutalnej łoża wyrzutni; — ustawić przełącznik ORIENTOWANIE na zespole 19BM1 wyrzutni w "położeniu AUT; — odczytać z podziałki azymutalnej łoża wy- rzutni wartość kąta PA;
—- określić błąd orientowania w kątach jako Błąd orientowania
różnicę PA — Po każdej wyrzutni nie powinien przekraczać:
2 — - określić bazę B wg danych X, Y aparatu- ry KWADRAT; — określić dla każdej wyrzutni różnicę mię- dzy bazą uzyskaną za pomocą aparatury KWADRAT a bazą otrzymaną w wyniku pomia- ru taśmą mierniczą Sprawdzanie dokładności odpracowania przez wyrzutnie współrzędnych azymutu i kąta położenia: — przełączyć SNR do rodzaju pracy „stero- wanie automatyczne"; — ustawić anteny SNR i wyrzutnie na odda- lony przedmiot terenowy (w odległości nie bliż- szej od 24-5 km) sprawdzając przez wziernik optyczny anteny SNR i wziernik ustawiony na środkowej prowadnicy wyrzutni; — odczytać wartość kąta na azymutalnej skali zespołu 16NM1 i odpowiednio na zespole obrotowo-wahliwym; — ustawić bramkę odległości na wskaźniku SNR na odległości równej odległości do przed- miotu stałego; w kątach +2°, w ba- zie + 5%
75
Nazwa i sposób sprawdzenia
Wymagania techniczne
— ustawić przełącznik CEL — WYŁ. na pul-
picie dowódcy zestawu SURN w położeniu CEL
(dla każdej wyrzutni jest oddzielny przełącz-
nik);
Na wyrzutni powin-
ny się zaświecić lamp-
ki sygnalizacyjne CEL
i WSPÓRZĘDNE DO-
KŁADNE. Zespół obro-
towo-wahliwy wyrzut-
ni powinien się usta-
wić w azymucie w
kierunku na stały
przedmiot terenowy z
dokładnością nie prze-
kraczającą ±4,5° w za-
kresie kątów 0°-t-360°
— sprawdzić wg podziałki azymutalnej ze-
społu obrotowo-wahliwego wyrzutni prawidło-
wość ustawienia się łóż zespołu obrotowo-wah-
liwego w kierunku na stały przedmiot tere-
nowy;
— dać sygnał DOKŁADNE WSPÓŁRZĘDNE
z zestawu SURN do wyrzutni i ustawić prze-
łącznik II. AUT—WYŁ. na zespole 19NAM
w położeniu II AUT.;
— sprawdzić na wyrzutni przechodzenie ko-
mendy DOKŁADNE WSPÓŁRZĘDNE;
— wyłączyć wymuszone przechwycenie SNR;
— wyłączyć w zestawie SURN komendę CEL;
— powtórzyć analogiczne sprawdzenie do
2-:-3 innych stałych przedmiotów terenowych,
rozmieszczonych w azymucie jeden od drugie-
go od 10° do 90°;
— ustawić anteny SNR wg podziałki zespołu
54NM1 (SURN) kolejno na kąty podniesienia
15°, 30°, 45°; . . .. •'
— sprawdzić tym sposobem dokładność odpra-
cowania Jprzez zespół obrotowp-wahliwy wy-
rzutni kątów podniesienia
Łoża w kącie poło-
żenia powinny odpra-
cować:
— kąt 4-10° + 3° w
zakresie 0°-rl0° przy
Dismmi < 7 km;
— kąt 4-30° +3° w
zakresie 0°-r-20° przy
D> 15 kpi;
76
Lp- Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
— kąt 4-10° 4-2,5°/km (Dis3imi km—-7) ±4,5° w zakresie 0°-ż-20° przy 7 km < D < 15 km; — synchroniczne z • , •• . . 4-6° dokładnością go w zakresie ±20°-t-45° przy D > km
3 Sprawdzanie dokładności przekazywania z zestawu SURN do wyrzutni współrzędnej ODLEGŁOŚĆ: — ustawić przełącznik CEL I, II, III, IV na pulpicie dowódcy w położeniu CEL, a przełącz- nik KONTROLA TES i WYŁ. KANAŁÓW w położeniu SYGNAŁ KONTROLNY i WYŁ. I KANAŁU; — przechwycić impuls wyzwalający nadaj- nika SNR (nadajnik jest przyłączony do obcią- żenia sztucznego); — zapamiętać położenie podziałek przesuwni- ka fazy na zespole 51NM, które odpowiada odległości 10 km; — obrócić odpowiednią ilość razy pokrętło ODLEGŁOŚĆ na zespole 51NM (1 obrót odpo- wiada odległości 1 km) z wcześniej ustawione- go położenia i nastawić kolejno odległości 20, 30, 40 i 60 km; — sprawdzić na każdej Wyrzutni na podział- kach ODLEGŁOŚĆ na konsoli 3B1-M1 prawidło- wość odległości Dokładność odpraco- wania odległości nie powinna przekraczać ±300 m
4 Sprawdzanie dokładności wypracowywania Do na wyrzutni (Do- — prędkość w odległości): — ustawić bramkę odległości na wskaźniku ŚNR na odległości 50~:~60 km; _ — obracając pokrętło PRĘDKOŚĆ ustalić prędkość przesuwania bramki odległości w pół- automatycznym rodzaju pracy, np. 100-M50 m/s (odpowiada to 5~v-6 obrotem pokrętła);
77
Lp. Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
— podać do wyrzutni komendę CEL i WSPÓŁ- RZĘDNE DOKŁADNE; — zmierzyć sekundomierzem czas pięciu obro- . tów tarczy przesuwnika fazy zespołu 51NM (SURN) z jednoczesnym ustaleniem prędkości Dspu wg wskazań podziałki Do konsoli 3B1M1 na wyrzutni (SPU); — określić prędkość Dt wypracowywaną w zestawie SURN wg zależności: 100-n dsurn ~ t
gdzie: n — liczba obrotów podziałki przesuw- nika fazy; t — czas n-tu obrotów przesuwnika fazy; — obliczyć błąd wypracowania D przez wy- rzutnię zależności AD = Dsurn — Dspu; — powtórzyć sprawdzenie dla prędkości 200-4- 300 m/s i 500-4-600 m/s Dokładność odpraco- wania D na wyrzutni wg danych zestawu SURN nie powinna przekraczać +15 m/s dla prędkości do 4-100 m/s i +[15 m/s 4-0,05(/D/—100)] m/s dla prędkości od 4*100 m/s do +300 m/s i od —100 m/s do —800 m/s
5 Sprawdzanie przechodzenia komendy START OSTRZEŻENIEI Podczas sprawdzania przecho- dzenia komendy START powinny być odłączone złącza wszystkich rakiet od wyrzutni — przesunąć w lewo zabezpieczenie startu na pulpicie dowódcy zestawu SURN; — wcisnąć na 2—3 s i zwolnić przycisk START oznaczony numerem sprawdzonej wy- rzutni; Na pulpicie dowódcy sprawdzonej wyrzutni powinna się zaświecić lampka sygnalizacyjna START, a na innych nie powinny świecić lampki sygnalizacyjne
78
Lp.
Nazwa i sposób sprawdzenia
Wymagania techniczne
— sprawdzić na wyrzutni przechodzenie ko-
mendy START
6 Sprawdzanie przechodzenia komend i sygnałów
z zestawu SURN do wyrzutni i odwrotnie
Nacisnąć na pulpicie dowódcy zestawu SURN
przycisk KONTROLA. Po tej komendzie we
wszystkich wyrzutniach powinna się rozpocząć
kontrola wg dwóch zadań kontrolnych i każ-
da SPU powinna wytworzyć i doprowadzić do
zestawu SURN sygnał SPRAWNOŚĆ — 2P25M1
oraz sygnały o sprawności rakiet 3M9M umiesz-
czonych na wyrzutni (przechodzenie każdej ko-
mendy do SURN kontroluje się na podstawie za-
świecenia się odpowiednich lampek sygnali-
zacyjnych na pulpicie dowódcy)
Uwaga. Komenda KONTROLA w wyrzut-
ni nie powinna być wykonywana w przypad-
ku doprowadzenia do niej komendy CEL.
— doprowadzić z zestawu SURN do wyrzut-
ni sygnał ZAKŁÓCENIA;
— doprowadzić oddzielnie z każdej wyrzutni
do zestawu SURN W STREFIE, ZAKAZ PRZE-
CHWYCENIA W POWIETRZU. W tym celu
ustawić przełącznik NAPROW. — WYŁ., ZA-
KAZ PRZECH. W POWIETRZU ha pulpicie ste-
rowania w położeniu NAPRAW., ZAKAZ
PRZECH. W POWIETRZU.
Sygnał ŁĄCZNOŚĆ z zestawu SURN do
wszystkich wyrzutni i sygnał KONTROLA
ŁĄCZNOŚCI z wyrzutni do SURN jest dopro-
wadzany stale, dopóki jest wyłączony układ
łączności synchronicznej i wzajemnego orien-
towania i kontroluje się wg świecenia się lam-
pek sygnalizacyjnych ŁĄCZNOŚĆ w wyrzutni
i SPRAWNOŚĆ w zestawie SURN
We wszystkich wy-
rzutniach powinna się
zaświecić lampka syg-
nalizacyjna KONTRO-
LA
We wszystkich wy-
rzutniach powinna się
zaświecić lampka syg-
nalizacyjna CEL W
STREFIE, ZAKAZ.
PRZECHWYCENIA W
POWIETRZU.
W zestawie SURN
za każdym razem po-
winna się zaświecić
lampka sygnalizacyjna
CEL W STREFIE, ZA-
KAZ PRZECH. W PO-
WIETRZU
79
Lp. Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
7 Sprawdzanie dokładności odpracowania współrzędnych przez SNR wg danych kabiny odbioru współrzędnych KPC — wprowadzić w zestawie SURN poprawkę na północ; — wybrać w odległości 54-10 km jeden lub dwa stałe przedmioty terenowe z odległością kątową między nimi 60° 4-120°; — określać busolą z miejsca przyszłego roz- winięcia zestawu SURN azymut do wybranych przedmiotów stałych; — włączyć SNR do rodzaju pracy WSTĘPNY; — nastawić na podziałce AZYMUT KPC kąt odpowiadający kierunkowi na stały przedmiot terenowy; — doprowadzić z kabiny KPC dó zestawu SURN komendę PRZYJĄĆ WSPÓŁRZĘDNE CE- LU; — po zapaleniu się w zestawie SURN lamp- ki sygnalizajęcej PRZYJĄĆ WSPÓŁRZĘDNE CELU i ustawić przełącznik RSWP — KPC w położeniu KPC; — po odpracowaniu kąta przez antenę SNR określić wziernikiem błąd ustawienia się ante- - ny SNR na stały przedmiot terenowy. Powtó- rzyć te czynności względem drugiego stałego przedmiotu terenowego. Sprawdzić dokładność odpracowania anteny SNR w kącie położenia; w tym celu: — ustawić kolejno na podziałce kąta po- łożenia KP KPC wartości 0°, 15°, 30°, 45°, 60°, 78°. Po odpracowaniu anteny SNR określić na podziałce przyrządu reduktora KP (kąta położenia) błąd ustawienia się anteny; — nastwić na podziałce ODLEGŁOŚĆ KPC wartość 10 km, 20 km, 30 km, 40 km, 50 km. Określić wg zgrubnej podstawy czasu zespołu 4N błąd odpracowania w odległości impulsów wskazywania celu z KPC Dokładność ustawie- nia się anteny SNR na stały przedmiot tereno- wy nie powinna prze- kraczać + 1,5° Dokładność odpraco- wania anteny SNR w kącie . położenia nie powinna przekraczać ±1,5° Dokładność wskazy- wania odległości nie powinna przekraczać ±2,5 km
80
Lp. Nazwa i sposób sprawdzenia Wymagania techniczne
8 Sprawdzanie łączności radiowej Łączność radiową między zestawem SURN a wyrzutniami sprawdza się na stanowisku po całkowitym włączeniu SURN i wszystkich wy- rzutni. Wszystkie środki zestawu 2K12M po- winny być przy tym rozmieszczone w odleg- łości .500 m jeden od drugiego. Na każdej SPU dla radiostacji R-123 ustawia się antenę o kształcie [ , a dla radiostacji ze stawu SURN — typowe anteny czterometro- we. W każdym kierunku nadaje się 84-10 ra- diogramów, każdy po 7-5-10 słów Radiogram należy uz- nać za przyjęty, jeżeli jego treść odpowiada treści nadanego radio- gramu
6.3. SPRAWDZENIE STANU TECHNICZNEGO ZESTAWU
Stan techniczny zestawu sprawdza się okresowo w celu skon-
trolowania sprawności wszystkich elementów zestawu.
Wykaz sprawdzeń jest podany w tabeli 6.
' Tabela' 6
! Wykaz sprawdzeń stanu technicznego zestawu SURN i wyrzutni
Lp. Co się sprawdza Wymagania techniczne
1 Stan silnika trakcyjnego, podwo- zia, wyposażenia i stan paliwa po- jązdów GM-568M1 i GM-578M Zgodnie z wymaganiami przed- stawionymi w opisie technicznym i instrukcji o użytkowaniu trans- porterów GM-568M1 i GM-578M1
2 Stan układu pneumatycznego ze- stawu SURN Ciśnienie nie powinno być mniej- sze niż 100 kg/cm2
.3 Stan .cieczowego układu chłodze- nia aparatury SNR 1S31M1 Układ powinien być napełniony płynem chłodzącym
4 Działanie silnika trakcyjnego: a) na obrotach eksploatacyjnych; Równa praca — bez stuków
b) na obrotach maksymalnych biegu jałowego (w czasie 14-2 min.) Prędkość obrotowa nie powinna przekraczać 2100 obr/min
6 — Przeciwlotniczy zestaw...
81
Lp. Co się sprawdza Wymagania techniczne
5 • Działanie układu zasilania elek- trycznego z napędem silnika tur- binowego i silnika trakcyjnego Po upływie 1 min od chwili włą- czenia silnika turbinowego lub trakcyjnego napięcia zasilania po- winny wynosić: a) zmienne — 220 V ±3%, 400 Hz +3%; b) stałe — 27,5 V ±1% V
6 Działanie mechanizmów podno- szenia i opuszczania anten zesta- wu SURN: a) w automatycznym rodzaju pracy: b) z napędem ręcznym Normalne działanie mechanizmów w zakresie przewidzianym podczas . zwijania i rozwijania zestawu SURN
7 Działanie układu poziomowania kontenerów zestawu SURN w ro- dzajach pracy: a) automatycznym; b) półautomatycznym; c) ręcznym Dokładność poziomowania nie po- winna przekraczać 15 minut dla obu osi
8 Działanie zespołu obrotowo-wah- liwego wyrzutni w półautomatycz- nym rodzaju pracy Dokładność nie powinna przekra- czać 3°, czas przerzutu w kącie podniesienia do 35° nie powinien przekraczać 10 s, a w azymucie — do 180° nie powinien przekraczać 11 s
9 Działanie aparatury radioelektro- nicznej zestawu SURN i wyrzutni1 Normalne działanie w zakresie ‘ przewidzianym w konsoli nr 2 ze- -stawu SURN oraz kontroli wy- rzutni z zastosowaniem wbudowa- nej w niej aparatury kontrolnej
10 Działanie radiostacji i urządze- nia rozmówczego TPU Normalne działanie
11 Stan mechanizmów mocowania anten zestawu SURN oraz zespołu obrotowo-wahliwego i rakiet w po- łożeniu marszowym Kontenery i anteny zestawu SURN, zóspół obrotowo-wahliwy i rakiety powinny być niezawod- nie zamocowane w położeniu mar- szowym. Luzy w zamkach i za- trzymach są niedopuszczalne
82
Lp. Co się sprawdza Wymagania techniczne
12 Działanie układu ogrzewczo-wen- tyłacyjnego Zapewnienie wentylacji i ogrze- wania poszczególnych przedziałów sterowania zestawu SURN i wy- rzutni
13 Stan wyposażenia przeciwpożaro- wego Ciężar gaśnic powinien odpowia- dać ciężarowi podanemu w metry- ce gaśnicy
14 Działanie i stan aparatury zabez- pieczenia przeciwatomowego Zapewnienie w przedziałach ste- rowania nadciśnienia. Normalne działanie rentgenometru. Indywidualne komplety opbmar obsług powinny być sprawne.
15 Stan ZCzZ przewożonych w ze- stawie SURN i wyrzutni powinien być ukompleto- wany zgodnie z jego opisem i sprawny
16 Kompletność dokumentacji tech- nicznej oraz prawidłowość prowa- dzenia (wypełniania) formularzy Komplety dokumentacji technicz- nej powinny być zgodne z doku- mentacją eksploatacyjną. Zapisy w książkach (formula- rzach) powinny być zgodne z od- powiednimi przepisami w zakresie prowadzenia książek (formularzy)
83
Rozdział 7
UŻYTKOWANIE RAKIET W WOJSKACH
7.1. DOSTARCZANIE RAKIET DO WOJSK
Do rakietowych jednostek przeciwlotniczych rakiety dostarcza
się z FPTBRPlot (APTBRPlot) całkowicie przygotowane do użycia
bojowego, tzn. zmontowane,, uzbrojone i napełnione. Rakiety do-
starcza się bez opakowań środkami transportowymi zestawu (sa-
mochodami transportowymi i samochodami transportowo-załadow-
czymi). Indywidualny ZCzZ rakiety (ZCzZ-1) i jawna metryka są
dostarczane razem z rakietą.
W rakietowych jednostkach przeciwlotniczych wszystkie rakie-
ty przechodzą wstępną kontrolę i są przechowywane na ruchomych
środkach zestawu (ST, STZ, SPU). Podczas przechowywania wszy-
stkie rakiety podlegają okresowym sprawdzeniom i naprawom
w zakresie ZCzZ-1.
Jeżeli podczas przechowywania i użytkowania, prac profilak-
tycznych oraz przechodzenia z jednego rodzaju gotowości do dru-
giego zostaną wykryte w rakietach uszkodzenia, których nie moż-
na usunąć z zastosowaniem indywidualnego ZCzZ rakiety, to na-
leży te rakiety odesłać do FPTBRPlot lub APTBRPlot.
7.2. PRZECHOWYWANIE RAKIET
W rakietowych jednostkach przeciwlotniczych rakiety przecho-
wuje się na środkach ruchomych (ST, STZ, SPU) bez pojemników.
Dopuszczalne jest przechowywanie rakiet w pojemnikach na pla-
cach odkrytych.
Okresy gwarancyjne przechowywania rakiet:
a) w przypadku przechowywania rakiet w pojemnikach:
— w magazynach — 5 lat;
— pod wiatami i na środkach transportowych zestawu —
3 lata:
84
b) w przypadku przechowywania rakiet bez pojemników na
środkach ruchomych zestawu (ST, STZ, SPU) i stojakach — 1 rok.
Po zakończeniu gwarancyjnego okresu przechowywania rakiet
dalsze ich użytkowanie zależy od wyników uzyskanych podczas
sprawdzania kompleksowego.
7.3. PRACE PROIII.AKTYCZNI PRZEPROWADZANE PRZY RAKIETACH
W RAKIETOWYCH JEDNOSTKACH PRZECIWLOTNICZYCH
Oględziny zewnętrzne rakiety (po zdjęciu pokrowca) — raz
w tygodniu.
Oględziny zewnętrzne rakiety, sprawdzanie ciśnienia w zbior-
niku powietrza zespołu pneumatyczno-energetycznego oraz spraw-
dzenie rakiety aparaturą — có trzy miesiące lub po przebiegu
500 km lub po pracy w rodzaju pracy OCZEKIWANIE.
Oględziny zewnętrzne i sprawdzenie wyposażenia pokładowego
zgodnie z instrukcją KIPS — co sześć miesięcy.
85
Rozdział 8
PRZECHOWYWANIE
8.1. RODZAJE PRZECHOWYWANIA
Podczas długotrwałego przechowywania środków baterii w zgru-
powaniach, parkach, bazach i magazynach należy przestrzegać za-
sad przechowywania i konserwacji.
Okresy przechowywania dzielą się na:
— przechowywanie krótkotrwałe (54-15 dni);
— przechowywanie i konserwacje do 1 miesiąca;
— przechowywanie i konserwacje do 6 miesięcy;
— przechowywanie długotrwałe (do 1 roku i dłuższe).
8.2. PRZECHOWYWANIE KRÓTKOTRWAŁE
Przed postawieniem na przechowywanie zestawu SURN i wy-
rzutni należy przeprowadzić obsługiwanie bieżące. Na wszystkie
transportery i samochody powinny być nałożone pokrowce, a ich
kadłuby powinny być uziemione.
W czasie całego okresu przechowywania w warunkach polo-
wych należy codziennie przeprowadzać oględziny zewnętrzne wszy-
stkich transporterów i samochodów oraz oczyszczać pokrowce
i zewnętrzne elementy z pyłu, kurzu i śniegu.
Po zakończeniu przechowywania należy rozwinąć baterie do po-
łożenia bojowego i przeprowadzić obsługiwanie bieżące wszyst-
kich środków zestawu.
8.3. PRZECHOWYWANIE I KONSERWACJA DO JEDNEGO MIESIĄCA
Przez okres do 1 miesiąca zestaw należy przechowywać na spec-
jalnie wyposażonych placach, w magazynach lub w tymczasowych
ukryciach.
Jeżeli na wyrzutni znajdują się rakiety to zestaw SURN należy
86
przechowywać oddzielnie, w odległości co najmniej 50 m od wy-
rzutni. Plac, na którym umieszcza się wyrzutnie, powinien przy
tym być w odległości co najmniej 50 m od miejsc rozmieszczenia
innych rodzajów uzbrojenia,, składów i budynków.
Plac lub pomieszczenia do przechowywania powinny być wy-
posażone w środki przeciwpożarowe i mieć dogodne drogi dojaz-
dowe dla umożliwienia szybkiej ewakuacji pojazdów oraz do do-
jazdu do placów pojazdów pomocniczych (STZ, dystrybutorów itp.).
Przed postawieniem na przechowywanie należy:
— ustawić pojazdy na placach lub w ukryciach;
— transportery gąsienicowe zestawu SURN i wyrzutni ustawić
na belkach drewnianych;
— uziemić kadłuby pojazdów;
— przeprowadzić obsługiwanie bieżące;
— włożyć we wszystkie przedziały pojazdów pojemniki z że-
lem krzemionkowym;
— zamknąć kurki zbiorników ze sprężonym powietrzem i ukła-
dów paliwowych;
— nasmarować smarem trące części haków holowniczych i rygli;
— ustawić wszystkie pojazdy w położeniu marszowym i zało-
żyć na nie pokrowce.
W czasie przechowywania należy okresowo (nie rzadziej niż
raz w tygodniu) zdjąć pokrowce, sprawdzić i oczyścić pokrowce,
rakiety i zewnętrzne elementy pojazdów. Raz w tygodniu należy
również sprawdzić i oczyścić place.
Po* opadach deszczu lub śniegu zdjąć z pojazdów pokrowce,
wysuszyć je i oczyścić, po czym z powrotem założyć na pojazdy.
Po okresie przechowywania przeprowadzić obsługiwania tech-
niczne nr 1 zgodnie ze wskazówkami rozdziału 6 niniejszej in-
strukcji.
8.4. PRZECHOWYWANIE I KONSERWACJA DO SZEŚCIU MIESIĘCY
Przez okres do sześciu miesięcy sprzęt baterii przechowywać
w specjalnie do tego celu przystosowanych ukryciach specjalnych.
Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania powinno mieć:
oświetlenie elektryczne, wentylację, wyposażenie przeciwpożaro-
we, termometry, psychrometry oraz drogi dojazdową i wyjazdo-^
wą.
Wymiary pomieszczenia do przechowywania zestawu SURN
i wyrzutni powinny wynosić co najmniej: długość 10 m, szero-
kość 8 m i wysokość 4 m.
Wilgotność względna powietrza w pomieszczeniach powinna za-
wierać się w granicach 40-4-70%, a temperatura w granicach +20
± 10°C. Urządzenia grzejne powinny być w odległości co najmniej
87
3 m od pojazdu. Zewnętrzny strumień powietrza wpływający od
drzwi i wentylatorów nie powinien być bezpośrednio skierowany
na przechowywany sprzęt.
Dopuszczalne jest przechowywanie wszystkich pojazdów w jed-
nym pomieszczeniu. Odległości między poszczególnymi pojazda-
mi nie powinny być mniejsze niż 3 m. Każdy pojazd powinien mieć
zapewniony wyjazd. W przypadku przechowywania rakiet na wy-
rzutniach zestaw SURN umieszcza się w oddzielnym pomieszcze-
niu.
Przed postawieniem sprzętu na przechowywanie należy:
— wykonać obsługiwanie techniczne pojazdów i rakiet nr 1:
— przetrzeć na rakietach — wkładką filtracyjną lekko zwilżoną
w benzynie przednie i tylne stopki, tylny węzeł technologiczny
(do układania rakiety na wózku technologicznym), wsporniki sta-
teczników i śruby mocujące płaty stateczników;
— po wysuszeniu przez 15-5-20 min nasmarować te powierzchnie
smarem;
Podczas czyszczenia powierzchni benzyną zwracać uwagę na to,
aby benzyna nie przedstała się do wnętrza rakiety, napędów elek-
trycznych i elementów gumowych;
— przemyć i nasmarować wszystkie filtry powietrzne zestawu
SURN;
— włożyć do wszystkich podzespołów pojazdów pojemniki z że-
lem krzemionkowym;
— zamknąć zawory zbiorników ze sprężonym powietrzem;
— przestawić zestaw SURN i wyrzutnie do położenia marszo-
wego, wprowadzić je do pomieszczenia i ustawić na wyznaczo-
nych miejscach — gąsienicami ńa podkładach drewnianych;
— podłożyć na gąsienice z obu-stron klocki hamulcowe;
— zdjąć akumulatory z zestawu SURN i wyrzutni i ustawić je
na przechowywanie w innym pomieszczeniu;
— zlać wodę z układów chłodzenia i wywiesić tabliczki na pul-
pitach kierowców-mechaników z napisem „Woda zlana";
— zamknąć zawory układów paliwowych silników turbinowe-
go i silników trakcyjnych (zbiorniki paliwowe powinny być cał-
kowicie napełnione paliwem);
— nałożyć na pojazdy pokrowce.
W czasie przechowywania należy przeprowadzać:
— oględziny i czyszczenie pokrowców zestawu SURN i. wyrzutni
i obsługiwanie bieżące — raz w tygodniu;
— wymianę pojemników z żelem krzemionkowym w przedzia-
łach zestawu SURN i wyrzutni oraz obsługiwanie techniczne nr 1
rakiet — raz w tygodniu;
— obsługiwanie techniczne rakiet raz na 6 miesięcy zgodnie
z instrukcją o użytkowaniu rakiety 3M9ME;
88
Po zakończeniu okresu przechowywania należy:
— ustawić akumulatory na pojazdach;
— wlać wodę do układów chłodzenia;
— wyprowadzić pojazdy z ukryć i zdjąć z nich pokrowce;
— przeprowadzić obsługiwanie sezonowe przy wszystkich po-
jazdach, a przy rakietach — prace okresowe zgodnie z instrukcją
o użytkowaniu rakiet.
8.5. PRZECHOWYWANIE DŁUGOTRWAŁE
Pod pojęciem „przechowywanie długotrwałe" należy rozumieć
okres przechowywania od jednego roku do zakończenia okresu
gwarancyjnego przechowywania.
Gwarancyjny okres przechowywania zestawu SURN i wyrzut-
ni wynosi 3 lata.
Wyrzutnie ustawia się na przechowywanie długotrwałe bez ra-
kiet. W niektórych przypadkach — na polecenie dowództwa —
można ustawiać na przechowywanie długotrwałe wyrzutnie wraz
z załadowanymi rakietami. Wówczas wszystkie przechowuje się
oddzielnie od zestawu SURN.
Do przechowywania długotrwałego zestawu przeznacza się po-
mieszczenie stacjonarne. Ich wyposażenie powinno być analogicz-
ne do opisanego w pkt. 3, 4 niniejszego rozdziału.
Przed ustawieniem zestawu SURN i wyrzutni na przechowywa-
nie długotrwałe należy przeprowadzić obsługiwanie sezonowe,
w czasie którego należy:
— wytrzeć do sucha i natrzeć talkiem wszystkie zewnętrzne
kable gumowe i kapturki zabezpieczające, następnie nawinąć na
nie 2-^-3 warstwy papieru pergaminowego i owinąć ją nićmi;
— wytrzeć do sucha i natrzeć talkiem wszystkie uszczelnienia
gumowe na zdejmowanych i odchylnych pokrywach przedziałów;
— zakleić taśmą ochronną lub papierem wszystkie wzierniki ze
szkła organicznego;
— owinąć elementy promieniujące anten SNR, RSWP i SURN
24-3 warstwami papieru pergaminowego i zamocować nićmi;
— nasmarować wszystkie zewnętrzne i wewnętrzne powierzch-
nie nie pokryte lakierem;
— zakleić taśmą ochronną wszystkie radiatory układu chłodze-
nia od strony wyjścia powietrza;
— okleić taśmą ochronną szpary wokół pokryw wszystkich
przedziałów;
— przetrzeć na rakietach wkładką filtracyjną zwilżoną w ben-
zynie stopki przednie i tylne, tylny węzeł technologiczny (do ukła-
dania rakiety na wózku technologicznym), wsporniki stateczni-
89
ków oraz śruby mocujące płaty stateczników,. Po wysuszeniu w cią-
gu 15—20 min nasmarować te powierzchnie smarem. Podczas
czyszczenia benzyną zwracać uwagę na to, aby benzyna nie prze-
dostała się do wnętrza rakiety, napędów elektrycznych i elemen-
tów gumowych;
— przemyć i nasmarować wszystkie filtry powietrzne;
— włożyć pojemniki z żelem krzemionkowym do wszystkich
przedziałów pojazdów;
— zamknąć kurki zbiorników ze sprężonym powietrzem;
— przestawić zestaw SURN i wyrzutnie do położenia marszo-
wego, wprowadzić je do pomieszczenia i ustawić na wyznaczonych
miejscach — gąsienicami na podkładach drewnianych;
— podłożyć klocki hamulcowe pod gąsienice z obu stron;
— zdjąć akumulatory z zestawu SURN i wyrzutni i ustawić je
na przechowywanie w innym pomieszczeniu. Zlać wodę z układów
chłodzenia. Wywiesić tabliczki na pulpitach kierowców-mecha-
ników z napisem „Woda zlana";
— zamknąć zawory układów paliwowych silnika turbinowego
i silników trakcyjnych (zbiorniki paliwowe powinny być całkowi-
cie napełnione paliwem);
— nałożyć na pojazdy typowe pokrowce (na każdy pojazd spec-
jalny pokrowiec brezentowy).
W czasie przechowywania należy przeprowadzać:
— oględziny i czyszczenie pokrowców zestawu SURN i wyrzut-
ni i obsługiwanie bieżące — raz w tygodniu;
— wymianę pojemników z żelem krzemionkowym w' przedzia-
łach zestawu SURN i wyrzutni.
W czasie przechowywania długotrwałego należy okresowo (nie
rzadziej niż raz w miesiącu) sprawdzać stan pokrowców brezento-
wych i przeprowadzić oględziny zewnętrzne pojazdów.
Po zakończeniu okresu przechowywania należy odkonserwować
pojazdy i wykonać obsługiwanie sezonowe.
Jeżeli minął gwarancyjny okres przechowywania pojazdów, na-
leży powołać komisję z udziałem przedstawiciela zakładu, która
na podstawie sprawdzenia pracy aparatury wyda orzeczenie o dal-
szej przydatności baterii do pracy bojowej.
8.6. ODKONSERWOWYWANIE
Po otrzymaniu zestawu SURN i wyrzutni z baz i - składnic oraz
po przechowywaniu długotrwałym należy:
— usunąć papier (lub taśmę) ze wszystkich otworów wentyla-
cyjnych, wzierników szklanych, przedziałów i elementów promie-
niujących antenowych;
90
— przemyć benzyną wszystkie powierzchnie pokryte smarem
na okres konserwacji, zwracając uwagę, aby benzyna nie prze-
dostała się do wnętrza zespołów, konsol, sektorów i kontenerów
oraz do elementów gumowych, przewodów i kabli;
— wytrzeć szmatką do sucha wszystkie powierzchnie przemyte
benzyną;
— wytrzeć suchą szmatką wszystkie zewnętrzne powierzchnie
pojazdów, elementy gumowe i kable oraz uszczelki gumowe prze-
działów;
— wyjąć pojemniki z żelem krzemionkowym ze wszystkich prze-
działów, konsol, sektorów, kontenerów.
Po odkonserwowaniu przeprowadzić obsługiwanie sezonowe
i sprawdzić działanie baterii zgodnie ze wskazówkami podanymi
w rozdziale 6 niniejszej instrukcji.
91
Rozdział 9
PRZEWOŻENIE
9.1. PRZYGOTOWANIE DO PRZEWOŻENIA I ZWIJANIE
Po otrzymaniu od dowódcy pułku rozkazu o przebazowaniu, do-
wódca baterii wydaj e komendę zwijania zestawu. Na tę komendę
obsługi zestawu SURN i wyrzutni zwijają sprzęt i przygotowują
go do przewożenia zgodnie z instrukcjami o użytkowaniu tego
sprzętu.
Zwijanie zestawu SURN:
— ustawić w położeniu marszowym kontener RSWP 1S11M1
i złożyć antenę RSWP;
— opuścić i zaryglować w położeniu marszowym kontener
RSWP;
— zwinąć kolumnę antenową SNR 1S31M1 do położenia mar-
szowego;
— wyłączyć całą aparaturę i układ zasilania elektrycznego;
— odłączyć linie łączności, układ łączności synchronicznej
i wzajemnego orientowania oraz kable od kabiny KPC 9S417;
— wyjąć z ziemi uziomy i umocować je w przeznaczonych dla
nich miejscach transportera gąsienicowego;
— przeprowadzić oględziny zewnętrzne zestawu SURN;
— podnieść ogrodzenie i-umocować go w położeniu marszowym;
— założyć pokrowce na zestaw SURN;
— wyłączyć górny hamulec i włączyć zawieszenie pojazdu trans-
portera gąsienicowego.
Przestawianie wyrzutni do położenia marszowego:
— ustawić zespół obrotowo-wahliwy w położeniu marszowym;
— wyłączyć aparaturę i układ zasilania elektrycznego;
— zamocować rakiety na dodatkowej oporze;
— zamocować ogrodzenie w położeniu marszowym;
— założyć pokrowiec na zespole obrotowo-wahliwym z rakie-
tami;
— odłączyć przewody;
— wyjąć kołek uziemiający;
92
— wyłączyć górny hamulec i włączyć zawieszenie transportera
gąsienicowego;
— w razie możliwości zwinąć i ustawić na wyrzutni linię dwu-
przewodową układu łączności synchronicznej i wzajemnego orien-
towania.
Podczas zwijania dowódca baterii wybiera i zaznacza na mapie
trasę marszu i zapoznaje z nią dowódców SPU.
Podczas wyboru trasy marszu należy uwzględnić możliwość
obejścia przeszkód (jarów, bagnisk), przeprawy i pośrednie punkty
orientacyjne, aby zapewnić przemarsz baterii do rejonu rozwinię-
cia w jak najkrótszym czasie.
Po zakończeniu zwijania należy przeprowadzić oględziny kon-
trolne SURN i SPU, w czasie których szczególną uwagę zwrócić
na prawidłowe zaryglowanie w położeniu marszowym anten SURN,
zespołu obrotowo-wahliwego z rakietami, ogrodzeń i pokrowców
oraz prawidłowość zamknięcia pokryw luków i przedziałów.
Przeprowadzić oględziny miejsc wokół pojazdów; w razie po-
trzeby zatrzeć ślady przebywania baterii na stanowisku.
Podczas przygotowania do marszu w nocy należy na pojazdach
przygotować do pracy przyrządy noktowizyjne i sprawdzić ich
działanie.
Do nawigacji środków zestawu można wykorzystać przyrząd
KWADRAT znajdujący się w wyposażeniu wyrzutni 2P25M1 —
zgodnie z instrukcją o użytkowaniu tego przyrządu'.
9.2. PRZEWOŻENIE DROGAMI
Po zakończeniu przygotowania i otrzymaniu meldunków od do-
wódców SPU o gotowości do marszu dowódca baterii podaje do-
wódcom SPU komendę rozpoczęcia marszu. Na czele kolumny
marszowej znajduje się SURN, a za nią wyrzutnie. Jeżeli w skła-
dzie baterii są dodatkowe środki (STZ, KPC, zestawy obsługiwania
technicznego i inne), to posuwają się one za ostatnią wyrzutnią,
w kolejności podanej przez dowódcę baterii.
Dowódca baterii utrzymuje w czasie marszu łączność z dowód-
cami jadących w kolumnie pojazdów i kieruje marszem kolumn
tak, aby utrzymać bezpieczne odległości między pojazdami w ko-
lumnie i prędkości jazdy. Utrzymuje on również łączność z dowód-
cą pułku i określa na podstawie mapy lub charakterystycznych
przedmiotów terenowych położenie baterii w terenie.
W czasie.marszu należy okresowo (co 804-100 km przy jeździe
po drogach o dobnej nawierzchni i co 304-50 km przy jeździe po
drogach o złej nawierzchni) przeprowadzić oględziny kontrolne.
93
Po przejściach każdych 500 km i po zakończeniu marszu należy
przeprowadzić przy SURN i SPU prace profilaktyczne zgodnie ze
wskazówkami zawartymi w instrukcjach o użytkowaniu SURN,
SPU i 3M9M.
Wszystkie uszkodzenia wykryte w czasie sprawdzeń należy
w miarę możliwości usunąć, po czym kontynuować marsz.
9.3. POKONYWANIE TERENU SKAŻONEGO I DEZAKTYWACJA
Promieniowanie radioaktywne wykrywa się w SURN i SPU rent-
genometrami typu DP-3B znajdującymi się w przedziałach kiero-
wania każdego pojazdu. Po otrzymaniu meldunku o skażeniu ra-
dioaktywnym dowódca baterii nakazuje dowódcom zamknąć
szczelnie luki wejściowe pojazdów, włączyć nadciśnienie w ka-
binach i założyć indywidualne środki zabezpieczenia przeciwato-
mowego.
Następnie dowódca składa meldnek dowódcy pułku O‘ skażeniu
radioaktywnym terenu w rejonie znajdowania się baterii i przed-
siębierze środki w celu szybkiego wyprowadzenia jej z tego terenu.
Po wyprowadzeniu baterii ze strefy skażonej dowódca wydaje
obsłudze komendę przeprowadzenia częściowej dezaktywacji. W ce-
lu jej przeprowadzenia należy przygotować dostateczną ilość tam-
ponów ze szmat; zmoczyć je w płynie dezaktywującym lub w wo-
dzie. W przypadku braku płynu dezaktywującego lub wody mo-
czyć tampony w benzynie, nafcie lub w oleju napędowym.
Szmatą zmoczoną w płynie dokładnie przecierać wszystkie częś-
ci wyposażenia pojazdów, z którymi często będzie się stykała
obsługa (siedzenia, dźwignie, organy regulacyjne itp.). Z pozo-
stałych powierzchni usunąć widoczne krople środków radioaktyw-
nych oraz pył i kurz. Wycierać w jednym kierunku z góry w dół,
za każdym razem obracając tampon.
Czynności te powtórzyć kilkakrotnie, wymieniając brudny tam-
pon na czysty. Materiał zużyty do wycierania zebrać w jedno
miejsce i zakopać.
Całkowitą dezatkywację przeprowadza w specjalnie zorganizo-
wanych do tego celu punktach obsługa baterii pod nadzorem służ-
by chemicznej. W tym wypadku dezatkywacja polega na zmywa-
niu środków radioaktywnych wodą z jednoczesnym wycieraniem
dezatkywowanych powierzchni szczotkami, szmatami lub paku-
łami.
W przypadku skażenia środków baterii jednocześnie środkami
radioaktywnymi i chemicznymi środkami trującymi przeprowa-
dzić w pierwszej kolejności degazację, a, następnie kontrolę do-
94
zymetryczną i w razie konieczności — dezaktywację. Po dezakty-
wacji cała obsługa i pojazdy powinny być poddane kontroli do-
zymetrycznej i jeżeli dawki napromieniowania przekraczają nor-
my dopuszczalne, należy powtórnie przeprowadzić dezaktywację.
9.4. PRZEWOŻENIE KOLEJĄ I TRANSPORTEM WODNYM
Wymiary i ciężary wszystkich środków baterii umożliwiają prze-
wożenie ich drogami kolejowymi ZSRR i krajów zachodnioeuropej-
skich oraz transportem wodnym.
Przed przewożeniem należy przeprowadzić przy SURN i SPU
obsługiwanie bieżące zgodnie z instrukcjami o ich użytkowaniu.
95
Załącznik
Wykaz wydawnictw dotyczących zestawu 2K12M
Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki już wydało lub planuje wy-
dać niżej wymienione instrukcje dotyczące poszczególnych urządzeń wcho-
dzących w skład zestawu 2K12M
Lp. Tytuł wydawnictwa Sygnatura
1 Przeciwlotnicza rakieta kierowana 3M9ME. Opis i użyt- kowanie Uzbr. 1645/74
2 Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1. Opis techniczny. Część I — Zespół obrotowo-wahliwy. Prze- licznik. Aparatura sterowania, łączności i kontroli Uzbr. 1669/74
3 Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1. Opis techniczny. Część I — Zespół objotowo-wahliwy. Prze- licznik. Aparatura sterowania, łączności i kontroli. Album schematów Uzbr. 1670/74
4 Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1. Opis techniczny. Część II — Układ łączności synchronicznej i wzajemnego orientowania 1S61M1. Aparatura 1S61M1-B Uzbr. 1674/74
5 Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1. Opis techniczny. Część II — Układ łączności synchronicznej i wzajemnego orientowania 1S61M1. Aparatura 1S61M1-B. Album rysunków i schematów Uzbr. 1675/74
6 Wyrzutnia rakiet przeciwlotniczych SPU 2P25M1. Użyt- kowanie
7 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Części. Wia- domości ogólne. Stacja radiolokacyjna wstępnego po- szukiwania 1S11M Uzbr. 1692/74
8 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Część 1. Wia- domości ogólne. Stacja radiolokacyjna wstępnego po- szukiwania 1S11M. Album rysunków Uzbr. n ’ ? t. 1693/74
96
Lp. Tytuł wydawnictwa Sygnatura
9 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Część II. Stacja radiolokacyjna naprowadzania rakiet 1S31M1 Uzbr. 1687/74
10 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Część II. Stacja radiolokacyjna naprowadzania rakiet 1S31M1. Album rysunków Uzbr. 1688/74
11 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny.-Część HI — Układ łączności synchronicznej i wzajemnego oriento- wania 1S61M1. Aparatura 1S61M1-A. Uzbr. 1679/74
12 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Część III— Układ łączności synchronicznej i wzajemnego oriento- wania 1S61M1. Aparatura 1S61M1-A. Album rysunków Uzbr. 1694/74
13 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Opis techniczny. Część IV — Aparatura urządzenia radiolokacyjnego rozpoznawcze- go 1S51E1 Uzbr. 1684/74 '
14 Zestaw radiolokacyjny 1S91M1. Część V. Mechanizm podnoszenia i układ poziomowania 2E8M1. Opis i użyt- kowanie Uzbr. 1671/74
15 Zestaw stacji radiolokacyjnych wykrywania i napro- wadzania SURN 1S91M1. Część VI — Użytkowanie Uzbr. 1685/74
16 Urządzenie 1S91. Część VII — Użytkowanie. Album schematów torów elektrycznych Uzbr. 1660/74
17 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem artylerii przeciwlotniczej K-l (9S44). Część I — Wiadomości ogólne. Kabina dowodzenia bojowego KBU 9S416. Opis techniczny Uzbr. 1655/74
18 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem artylerii przeciwlotniczej K-l (9S44). Część II — Elektroniczna maszyna cyfrowa. Aparatura łączności. Kabina odbioru współrzędnych KPC 9S417. Opis techniczny Uzbr. 1680/74
7 — Przeciwlotniczy zestaw...
97
Lp. Tytuł wydawnictwa Sygnatura
19 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem artylerii przeciwlotniczej K-l (9S44). Część III — Album sche- matów do części I i Ii' opisu technicznego Uzbr. 1697/74
20 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem artylerii przeciwlotniczej K-l (9S44). Część IV — Użytkowanie kabiny 9S416 i 9S417 Uzbr. 1698/74
21 Zautomatyzowany system kierowania K-l. Część V. Elementy specjalizowanych urządzeń przeliczających. Opis techniczny Uzbr. 1683/74
22 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem artyle- rii przeciwlotniczej K-l. Część VI — Aparatura 9S62. Opis, użytkowanie, sprawdzanie i naprawa (Szll.201.012 TO/S, Szll.201.012 I/S) Uzbr. 1654/74
23 Zestaw zautomatyzowanego kierowania ogniem arty- lerii przeciwlotniczej K-l. Część VI. Aparatura 9S62. Album schematów ze specyfikacjami Uzbr. 1661/74
24 Zautomatyzowany system kierowania K-l. Część VII — Wskaźnik STRZAŁA-W. Opis i użytkowanie Uzbr. 1665/74
25 Stacja kontrolno-pomiarowa KIPS 2W8E. Część I — Opis techniczny Uzbr. 1667/74
26 Stacja kontrolno-pomiarowa KIPS 2W8E. Część II — Użytkowanie Uzbr. 1677/74
27 Stacja kontrolno-pomiarowa KIPS 2W8E. Album sche- matów Uzbr. 1668/74
28 Stacja kontrolno-naprawcza 2W7-K i 2W7-R. Opis i użytkowanie Uzbr. 1676/74
29 Wyposażenie specjalne stacji kontrolno-naprawczej KIS 2W7. Opis i użytkowanie Uzbr. 1678/74
30 Samochód transportowo-załadowczy 2T7M. Opis i użyt- kowanie Uzbr. 1682/74
31 Samochód transportowy 9T22B. Opis i użytkowanie Uzbr. 1652/74
98
Lp. Tytuł wydawnictwa Sygnatura
32 Zestaw części zamiennych i przyrządów MS-1746K. Opis i użytkowanie Uzbr. 1662/74
33 Zestaw wyposażenia technologicznego nr 1 MS-1760M. Opis i użytkowanie Uzbr. 1664/74
34 Zestaw wyposażenia technologicznego nr 2 MS-1761M. Opis i użytkowanie Uzbr. 1653/74
35 Zestaw obsługiwania technicznego MTO 9W88M1 z urzą- dzeniem treningowym 9F62M. Część I. Opis i użytko- wanie
36 Samochód obsługiwania technicznego 9W88M1 z urzą- dzeniem treningowym 9F62M. Część II — Urządzenie treningowe. Opis i użytkowanie
37 Samochód obsługiwania technicznego 9W88M1 z urzą- dzeniem treningowym 9F62M. Album rysunków i sche- matów
Ponadto przewiduje się wydanie kilku instrukcji o użytkowaniu zestawów
części zamiennych (ZIP) do wyrzutni 2P25M1, do zestawu SURN 1S91M1 i do
zestawu KI (9S44) oraz tablic poglądowych.
inne wydawnictwa dotyczące zestawu 2K12M1
Transporter gąsienicowy GM-568M1. Opis techniczny
Transporter gąsienicowy GM-568M1. Użytkowanie i ob-
sługa
Transporter gąsienicowy GM-578M1. Opis techniczny
Transporter gąsienicowy GM-578M1. Użytkowanie i ob-
sługa
Transportery gąsienicowe GM-568M1 i GM-Ó78M1. Uzu-
pełnienie do opisów technicznych (Panc.-Sam. 272/74
i Panc-Sam. 274/74)
Panc.-Sam. 272/74
Panc.-Sam. 273/74
Panc.-Sam. 274/74
Panc.-Sam. 275/74
Panc.-Sam. 276/74
99
Zam. PM 90